Read Изге Язма, 2015 Рут 1 Bible Online

Рут 1 - Изге Язма, 2015 bible

Рут 1

¹Исраил иле белән хөкемчеләр идарә иткән көннәрдә җиргә кытлык килде. Шул сәбәпле Яһүдә Бәйт-Лехеменнән бер кеше, хатыны белән ике углын ияртеп, яшәргә дип Мәаб җиренә күченеп китте.

²Әлеге кешенең исеме — Әлимәлик, хатыныныкы — Нагомия, ә угылларыныкы Махлон вә Кильйон иде; алар Яһүдә Бәйт-Лехемендә яшәүче Эфрат кабиләсеннән иделәр. Шулай итеп алар, Мәаб җиренә күченеп килеп, шунда яшәп калдылар.

³Бервакыт, Нагомиянең ире Әлимәлик вафат булып, Нагомия ике углы белән берьялгызы калды.

⁴Угыллары үзләренә хатынлыкка Мәаб кызларын алдылар; аларның берсе — Өрпә, икенчесе Рут исемле иде. Ун ел чамасы гомер кичергәч,

⁵Нагомиянең угыллары да үлеп китте; үзенең ирен, ике углын югалтканнан соң, ул бөтенләй ялгызы калды.

⁶Раббының, Үз халкын кайгыртып, басуларда зур уңыш үстерүен ишеткәннән соң, Нагомия үзенең киленнәре белән бергә Мәаб җиреннән туган иленә кайтырга карар кылды.

⁷Яшәгән җирләреннән кузгалып, алар Яһүдә тарафына юл тоттылар. Кайтып барганда,

⁸Нагомия үзенең киленнәренә: — Барыгыз, икегез дә әниләрегез йортына кире кайтыгыз. Раббы сезне рәхмәтеннән ташламасын, сез мәрхүм ирләрегезгә һәм миңа бик игелекле булдыгыз.

⁹Раббы кушып, сезнең һәр икегезгә, үз тиңегезне табып, тигез тормыш корырга язсын! — дип, киленнәрен үпте.

¹⁰Әмма алар, бу сүзләрне ишетеп: — Юк, без синең белән халкың янына барабыз, — дип еларга тотындылар.

¹¹Нагомия исә аларга: — Балакайларым, үз өегезгә кайтыгыз, нигә сезгә минем белән барырга? Сезгә ир булырдай егетләр тудырасым юк бит инде минем.

¹²Барыгыз, кызларым, өегезгә кире кайтыгыз. Ир белән яшәргә соң инде миңа. Әгәр дә мин: «Алда әле өмет бар!» — дип әйтә калсам һәм, бүгенге төнне ир-ат белән уздырып, сезгә тәгаенләгән ир балалар тудырсам да,

¹³аларның үсеп буйга җитүләрен ничек көтеп тормак кирәк?! Юк, кызларым, бу мөмкин хәл түгел. Минем хәсрәтем сезнекеннән ачырак, чөнки миңа Раббы каргышы төште.

¹⁴Әлеге сүзләрдән соң киленнәре кабат кычкырып еларга тотындылар. Аннары Өрпә дигәне кайнанасын үпте дә хушлашып китеп барды. Рут исә, кайнанасына сарылып, аның янында калды.

¹⁵Нагомия Рутка: — Әнә, килендәшең туган кавеменә, үз илаһларына әйләнеп кайтырга булды, син дә шулай эшлә, — диде.

¹⁶Әмма Рут аңа: «Берьялгызыңны калдырып китәргә үгетләмә мине, — диде. — Син кая барсаң, мин дә шунда барырмын, кайда яшәсәң, шунда яшәрмен, синең халкың — минем халкым, синең Аллаң минем Аллам булыр!

¹⁷Вафатың кайда булса, мин дә шунда үләрмен, мине дә шунда җирләрләр. Раббы миңа нинди генә җәзалар җибәрсә дә, мине синнән бары әҗәл генә аерыр».

¹⁸Нагомия, килененең үз дигәнендә нык торуын күреп, аны үгетләүдән туктады.

¹⁹Бәйт-Лехемгә килеп җиткәнче, алар шулай бергәләп юлларын дәвам иттеләр. Бәйт-Лехемгә аяк баскач, аларны күреп, бөтен шәһәр хәрәкәткә килде, һәммәсе бер-берсеннән: «Нагомияме соң бу?» — дип сораша башлады.

²⁰Нагомия шәһәр халкына болай дип белдерде: — Миңа Нагомия дип түгел, Мара дип дәшсәгез, дөресрәк булыр [1], чөнки Кодрәт иясе мине зур хәсрәткә салды.

²¹Мин моннан күпме мал-мөлкәт белән чыгып киткән идем, Раббы исә мине бирегә буш кул белән кайтарды. Раббы шуның кадәр хәсрәтләр җибәргәч, Кодрәт иясе бәхетсезлеккә дучар иткәч, ничек итеп миңа Нагомия дип дәшмәк кирәк?!

²²Шул рәвешле, Нагомия үзенең килене — Мәаб җиреннән килгән мәаби Рут белән Бәйт-Лехемгә әйләнеп кайтты. Алар бирегә арпа урагына төшәр алдыннан кайтып җиттеләр.