Read Изге Язма, 2015 I Патшалар 10 Bible Online

I Патшалар 10 - Изге Язма, 2015 bible

I Патшалар 10

¹Шемуил, зәйтүн мае салынган савытын алып, Шаулның башына май сөртте; аннары аны үбеп болай диде: — Раббы Үз биләмәсе булган Исраил халкы белән идарә итүне сиңа тапшыра.

²Хәзер, миннән аерылып киткәч, Беньямин җирендәге Селсахта, Рахилә кабере янында, ике кеше күрерсең. Алар сиңа: «Син эзләгән ишәкләр табылды, хәзер инде атаң, ишәкләрен онытып, углым белән ни булды икән, дип синең хакта борчыла», — дип әйтер.

³Шуннан син ары китәрсең, гаҗәеп зур Тавор имәне янына килеп җиткәч, Аллаһыга гыйбадәт кылырга Бәйт-Элгә баручы өч кешегә тап булырсың. Берсенең кулында — өч кәҗә бәтие, икенчесенекендә — өч данә икмәк, өченчесенекендә бер турсык шәраб булыр.

⁴Алар сиңа, сәламнәрен күндереп, ике икмәк бирерләр, һәм син алар кулыннан икмәкне алырсың.

⁵Шуннан син пелештиләрнең сакчылар гаскәре урнашкан Аллаһы калкулыгына күтәрелерсең. Шәһәргә аяк баскач, лира вә шөлдерле барабанда, курай вә гөсләдә уйнаучылар артыннан калкулыктан төшеп килүче һәм пәйгамбәрлек кылучы [26] берничә пәйгамбәрне очратырсың.

⁶Шул мәлне сиңа Раббы Рухы иңәчәк: син бөтенләй башка кешегә әйләнерсең һәм үзең дә алар белән пәйгамбәрлек итә башларсың.

⁷Мин әйткәннәр чынга ашкач, кулыңнан килгәннең һәммәсен эшлә — Аллаһы синең юлдашың булыр.

⁸Гилгәлгә миннән элегрәк барып тор, Раббыга тулаем яндыру вә татулык корбаннары китерү өчен, мин синең яныңа шунда килермен. Мине җиде көн дәвамында көт, шуннан ары сиңа ни эшләргә икәнен килгәч әйтермен.

⁹Шемуил китеп баруга, Аллаһы Шаулның бөтен күңелен-барлыгын үзгәртеп куйды; алдан әйтелгән әлеге хәбәрләр дә көнендә тормышка ашты:

¹⁰калкулык буена килеп җитүгә, Шаул үзенең хезмәтчесе белән пәйгамбәрләр төркеменә килеп юлыкты, һәм шулчак, Шаулга Аллаһы Рухы иңеп, ул да башкалар белән бергә пәйгамбәрлек итә башлады.

¹¹Шаулны белүчеләр, аның башкалар белән бергә пәйгамбәрлек итүен күреп: — Кыйшның углына ни булган? Әллә инде Шаул да пәйгамбәр булганмы? — дип бер-берсеннән гаҗәпләнеп сораштылар.

¹²Шул тирәдә яшәүчеләрнең берсе, җавап биреп: — Ә тегеләрнең атасы кем соң?! — диде. «Әллә инде Шаул да пәйгамбәр булганмы?» дигән әйтем әнә шул заманнан бирле яшәп килә.

¹³Пәйгамбәрлек итүдән туктагач, Шаул калкулыкка китте.

¹⁴Шаулның абзасы аңардан һәм хезмәтчедән: — Кайда йөрдегез сез? — дип сорады. Шаул аңа: — Ишәкләрне эзләп-эзләп тә таба алмагач, Шемуилгә сугылган идек, — диде.

¹⁵Шаулның абзасы: — Шемуилнең сезгә нәрсә әйткәнен сөйләп бир әле, — диде.

¹⁶Шаул үзенең абзасына: — Ул безгә ишәкләрнең табылуын әйтте, — дип җавап кайтарды, әмма Шемуилнең патшалык хакындагы сүзләрен йомып калды.

¹⁷Шемуил бөтен Исраил халкын Миспага — Раббы каршына чакырып китерде

¹⁸һәм Исраил угылларына болай дип мөрәҗәгать итте: — Исраилнең Раббы Алласы болай дип әйтә: «Мин, Исраилне Мисырдан алып чыгып, сезне мисырлылар һәм сезне золымлыкка салган башка патшалыклар җәбереннән йолып алдым.

¹⁹Бүгенге көндә исә сезне бәла-казалардан йолып алган, кайгы-хәсрәтләрдән коткарган Аллагыздан йөз чөереп: „Юк, безнең өстән патша куй!“ — дип сорыйсыз. Инде шулай икән, ыругларга бүленеп, нәсел-нәсел булып Раббыгыз каршына килеп басыгыз».

²⁰Шуннан Шемуил Исраилдәге бөтен ыругларны чакырып алды һәм, нәтиҗәдә, Беньямин ыругы сайланды.

²¹Аннары, Беньямин ыругына кергән нәселләрне аерым-аерым үз янына чакырганнан соң, Матри нәселенә тукталдылар; ахырдан Кыйш углы Шаул сайланды. Әмма Шаулны эзли башлаганнар иде — таба алмадылар.

²²Алар: — Шаул бирегә килдеме соң? — дип, Раббыдан сорадылар. Раббы: — Монда ул, олаулар арасына кереп поскан, — дип җавап бирде.

²³Йөгереп барып, Шаулны качкан җиреннән алып чыктылар. Үзен әйләндереп алган төркем уртасында басып калган Шаул бөтен кешедән бер башка биегрәк иде.

²⁴Җыелган халыкка Шемуил: — Күрәсезме, Раббы кемне сайлап алды?! Бөтен халык арасында аңа тиң булырдай кеше юк! — диде. Бар халык шунда: — Яшәсен патша! — дип кычкырып җибәрде.

²⁵Шемуил халыкка патша идарәсенең хокук-кагыйдәләрен аңлатты; аңлатканнарын китапка теркәп куйгач, китапны Раббы каршына илтеп салды да халыкка өйләренә таралышырга кушты.

²⁶Шаул да үз өенә — Гибгага юнәлде; күңелләренә Аллаһы кагылып узган кыю йөрәкле ир-егетләр дә аның артыннан иярде.

²⁷Әмма җәнҗал сөючеләр: — Ничек итеп бу кеше безне коткара алыр икән?! — дип, үзләренең канәгатьсезлеген белдерделәр һәм Шаулга бүләкләр китерүдән баш тарттылар, ләкин Шаул боларның берсен дә игътибарга алмады.