Read Изге Язма, 2015 I Патшалар 3 Bible Online

I Патшалар 3 - Изге Язма, 2015 bible

I Патшалар 3

¹Яшүсмер Шемуил Эли янында Раббыга хезмәт итүендә булды. Ул көннәрдә Раббы нинди дә булса сүз белән бик сирәк мөрәҗәгать итә, илаһи күренешләр дә еш булмый иде.

²Көннәрнең берендә Эли үзенең ятагында йокымсырап киткән иде (аның күзләре зәгыйфьләнеп, ул инде начар күрә иде).

³Аллаһы чырагы әле янып тора, һәм Шемуил Аллаһы сандыгы торган Раббы йортында үз урынында ята иде.

⁴Шул чакны Шемуилгә Раббы дәште. — Мин монда! — дип җавап кайтарды Шемуил

⁵һәм Эли янына йөгереп килде. — Мин монда! — дип кабатлады ул. — Син миңа дәшкән кебек идең. Әмма тегесе аңа: — Дәшмәдем мин сиңа, урыныңа барып ят! — диде, һәм Шемуил үз ятагына барып ятты.

⁶Ләкин Шемуилгә Раббы кабат дәште. Шемуил, урыныннан торып: — Мин монда! Син миңа дәшкән идеңме? — дип, кабат Эли янына килде. Ләкин тегесе аңа: — Мин сине чакырмадым, углым, бар, урыныңа ят, — диде.

⁷Шемуил ул чакта әле Раббының тавышын танымый иде, чөнки моңарчы Раббының аңа мөрәҗәгать иткәне булмады.

⁸Шемуилгә Раббы өченче кат дәште. Үсмер, торып, Эли янына тагын килде: — Мин монда! Син миңа дәшкән кебек идең, — диде. Шунда Эли аңлап алды: димәк, үсмер егеткә Раббы Үзе дәшә!

⁹Шуннан Эли Шемуилгә болай диде: — Урыныңа барып ят та сиңа дәшкән тавыш кабат ишетелгәч: «Сүзеңне әйт, Раббы, колың ишетә Сине», — диген. Шемуил урынына барып ятты.

¹⁰Раббы тагын аның янына килде. Тагын әүвәлгечә: — Шемуил, Шемуил! — дип дәште. — Сүзеңне әйт, Раббы, колың ишетә Сине, — диде Аңа Шемуил.

¹¹Шуннан үсмер Шемуилгә Раббы болай диде: — Исраилдә Мин бер эш башкарачакмын. Аның хакында ишеткән адәмнәрнең колаклары чыңлап торыр.

¹²Шул көнне Мин Элигә аның нәсел-ыругы хакында әйтеп куйган сүзләремне гамәлгә ашырырмын. Мин бу эшне башлармын да, төгәлләрмен дә.

¹³Угылларының Аллаһыны санламавын белә торып, аларны туры юлга күндермәгән өчен, Элинең бөтен нәсел-ыругын мәңгелек җәзага тартасымны Мин аңа алдан ук әйтеп куйган идем.

¹⁴Шуңа күрә Элинең нәсел-ыругы хакында ант итеп әйтәм: алар гаиләсенең гаебе корбан чалып та, башка төр ризыклардан китергән бүләк-корбанлыклар белән дә мәңге юылмаячак.

¹⁵Шуннан соң Шемуил иртәнгә кадәр йоклады да, иртәгесен торып, Раббы йортының ишекләрен ачты; Аллаһыдан иңгән әлеге күренеш хакында исә Элигә әйтергә йөрәге җитмәде.

¹⁶Әмма Эли: — Шемуил углым! — дип дәшеп, аны үзе чакырып алды. — Әйе, мин монда! — дип җавап кайтарды аңа тегесе.

¹⁷— Нинди хәбәрләр килеп иреште сиңа? — дип сорады Эли. — Яшермә миннән. Аллаһы әйткәннәрне яшереп калдырсаң, Ул сине каты җәзага тартыр.

¹⁸Шуннан Шемуил үзе ишеткәннәрнең һәммәсен яшермичә сөйләп бирде. Моңа каршы Эли: — Ул — Раббы, Үзе ничек кирәк тапса, шулай эшләсен, — дип җаваплады.

¹⁹Шемуил үсеп буйга җитте, һәм Раббы һәрчак аның юлдашы булды; Шемуилнең пәйгамбәрлек сүзләре тормышка ашты.

²⁰Шемуилнең Раббы пәйгамбәре икәнлеге Даннан алып Беер-Шебага кадәр бөтен Исраил җирендә мәгълүм булды.

²¹Раббы Үзенең сүзе белән Шемуил янына иңә һәм шул рәвешле Үзен Шилоһта белдерә торган булды,