Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Ибтидо 12 Bible Online

Ибтидо 12 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Ибтидо 12

¹Шундан кейин Эгамиз Ибромга[77] деди: “Ўз юртингдан, қариндош–уруғларинг олдидан — отанг хонадонидан чиқиб кет. Мен сенга бир юртни кўрсатаман, ўша ерга борасан.

²Буюк халқнинг отаси қиламан сени,Барака бераман сенга,Улуғ қиламан сенинг номингни,Барака манбаи бўлурсан сен.

³Мен барака берурман сени дуо қилганларга,Сени лаънатлаганларни Мен лаънатлайман.Сен орқали барака топарларЕр юзидаги жамики халқлар.”

⁴Эгамиз амр қилгандай, Ибром кетди. Лут ҳам Ибром билан бирга кетди. Ибром Хорондан[78] чиқиб кетганда, етмиш беш ёшда эди.

⁵Ибром хотини Сорайни[79], жияни Лутни, Хоронда хизматга олган одамларини бошлаб, тўплаган жамики мол–мулкини олиб, Канъон юртига қараб йўлга тушди. Ниҳоят, улар Канъон юртига етиб келишди.

⁶Ибром бу юртда кўчиб юриб, Шакам[80] яқинидаги Мўре номли муқаддас эман дарахти[81] ёнига етиб келиб тўхтади. Ўша пайтларда бу юртда Канъон халқи яшарди.

⁷Шу ерда Эгамиз Ибромга зоҳир бўлиб: “Мана шу юртни сенинг наслингга бераман”, деди. Шундай қилиб, Ибром ўзига зоҳир бўлган Эгамизга атаб ўша ерда қурбонгоҳ қурди.

⁸Шундан сўнг Ибром Байтилнинг шарқидаги қирларга йўл олди. Байтил билан Ай шаҳарларининг ўртасида[82] чодир тикди. Чодирдан ғарб томонда Байтил, шарқ томонда Ай шаҳарлари бор эди. Бу ерда у қурбонгоҳ қуриб, Эгамизга сажда қилди.

⁹Ибром у жойдан бу жойга кўчиб, жанубга — Нагав чўлига[83] кетди.</p>

¹⁰Ўша пайтда Канъонда қаҳатчилик ҳаддан ортиқ авжига чиқди. Шунинг учун Ибром, қаҳатчилик тугагунча кутиб турай, деб Мисрга йўл олди.

¹¹Ибром Миср чегарасига яқинлашганда, хотини Сорайга деди:— Сен жуда ҳам гўзал аёлсан.

¹²Мисрликлар сени кўрганларида: “Манави аёл — унинг хотини”, деб айтишади. Мени ўлдириб, сени тирик қолдиришади.

¹³Сен, унинг синглисиман, деб айтгин, токи сен туфайли Мисрликлар менга яхши муносабатда бўлсинлар, жонимга раҳм қилсинлар.

¹⁴Ибром Мисрга кириб келганда, Сорайнинг гўзаллиги ҳамманинг оғзида дув–дув гап бўлди.

¹⁵Сарой аъёнлари ҳам Сорайни кўришгач, уни фиръавнга роса мақташди. Шундай қилиб, Сорайни фиръавннинг ҳарамига олиб келишди.

¹⁶Фиръавн Сорай туфайли Ибромга ҳам кўп мурувват қилди: мол–қўй, эшаклар, қул ва чўрилар, туялар инъом қилди.

¹⁷Лекин фиръавн Сорайни олгани учун, Эгамиз фиръавннинг хонадонига даҳшатли ўлат касаллиги юборди.

¹⁸Фиръавн Ибромни чақиртириб келиб, унга деди:— Бу нима қилганинг? Нима қилиб қўйдинг мени? Нимага Сорай ўзингнинг хотининг эканини менга айтмадинг?

¹⁹Нимага, у менинг синглим, деб айтдинг? Бўлмаса мен уни хотин қилиб олмасдим–ку! Мана хотининг, ол–да, кўзимдан йўқол!

²⁰Фиръавн ўз одамларига фармон берган эди, улар Ибромни хотини, ҳамма одамлари ва мол–мулки билан бирга юртдан чиқариб юбордилар.