Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Ибтидо 46 Bible Online

Ибтидо 46 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Ибтидо 46

¹Шундай қилиб, Ёқуб[314] бутун мол–мулкини олиб, йўлга чиқди. У Бэршэвага[315] етиб келиб, отаси Исҳоқнинг Худосига қурбонликлар қилди.

²Тунда Худодан Ёқубга ваҳий келди:— Ёқуб! Ёқуб!— Лаббай! — деди у.

³— Мен Худоман, отангнинг Худосиман, — деди Худо. — Қўрқмасдан Мисрга боравер, Мен у ерда сендан буюк халқ яратаман.

⁴Мен сен билан бирга Мисрга бориб, Сенинг наслингни у ердан Ўзим олиб чиқаман. Сен Юсуфнинг қўлида жон берасан.

⁵Сўнгра Ёқуб Бэршэвадан кетди. Ўғиллар отасини, болаларини, хотинларини фиръавн юборган араваларга ўтқаздилар.

⁶Улар Канъонда орттирган чорвасини, ҳамма мол–мулкини олиб, Мисрга кетдилар. Ёқуб ва унинг ҳамма оила аъзолари

⁷— ўғиллари, қизлари ва набиралари кетдилар.

⁸Мисрга кетган Исроил халқи, яъни Ёқуб наслининг исмлари қуйидагичадир:</p>Ёқубнинг тўнғич ўғли Рубен ва

⁹унинг ўғиллари — Ханўх, Паллув, Хазрон ва Карми.

¹⁰Шимўн ва унинг ўғиллари — Ямувол, Ёмин, Охад, Ёхин, Зўхар ва Шовул. (Шовулнинг онаси Канъонлик эди.)

¹¹Леви ва унинг ўғиллари — Гершон, Қоҳот, Марори.

¹²Яҳудо ва унинг ўғиллари — Ғур, Ўнан, Шело, Параз ва Зерах. (Лекин Ғур ва Ўнан Канъон юртида вафот этган эдилар[316].)Параз ва унинг ўғиллари — Хазрон ва Хомул.

¹³Иссахор ва унинг ўғиллари — Тўло, Пувах, Ёшув[317] ва Шимрон.

¹⁴Забулун ва унинг ўғиллари — Саред, Элўн ва Яхлиёл.

¹⁵Ёқубнинг Леахдан кўрган ана шу насли ва қизи Дина Паддон–Орамда[318] туғилган эдилар. Ёқубнинг Леахдан тарқалган насли жами бўлиб ўттиз уч киши эди.</p>

¹⁶Гад ва унинг ўғиллари — Зафўн[319], Хаги, Шуно, Эзбўн, Эри, Арўд[320] ва Эрали.

¹⁷Ошер ва унинг ўғиллари — Йимнах, Йишво, Йишви ва Бариё. Буларнинг Серах деган сингиллари ҳам бор эди. Бариёнинг ўғиллари — Хабер ва Малхиёл.

¹⁸Ёқубнинг Зилподан туғилган насли ана шулардир. Лобон қизи Леахга Зилпони чўри қилиб берган эди. Улар ҳаммаси бўлиб ўн олти киши эди.</p>

¹⁹Ёқубнинг хотини Роҳиладан туғилган ўғиллар — Юсуф билан Бенямин.

²⁰Юсуф Миср юртида хотини Осанатдан Манаше ва Эфрайимни кўрди. Осанат Он шаҳрининг[321]руҳонийси Пўтиферонинг қизи эди.

²¹Бенямин ўғиллари — Бэлах, Бохир, Ошбол, Гера, Нўмон, Эхи, Рўш, Мупим, Хупим ва Ард.

²²Ёқубнинг Роҳиладан тарқалган насли ана шулардир. Улар ҳаммаси бўлиб ўн тўрт киши эди.</p>

²³Дан ва унинг ўғли — Хушим.

²⁴Нафтали ва унинг ўғиллари — Яхзаёл, Гўно, Изар ва Шиллем.

²⁵Ёқубнинг Билхахдан тарқалган насли ана шулардир. Билхахни Лобон қизи Роҳилага чўри қилиб берган эди. Ҳаммаси бўлиб етти киши эди.

²⁶Ёқуб билан бирга Мисрга келган унинг насли ҳаммаси бўлиб олтмиш олти киши[322] эди. Келинлари бу ҳисобга кирмасди.

²⁷Юсуф Мисрда икки ўғил кўрган эди. Шундай қилиб, Ёқуб хонадонидан Мисрга келганлар ҳаммаси бўлиб етмиш киши[323] эди.</p>

²⁸Ёқуб Яҳудога: “Юсуф бизни Гўшен ерларига[324] бошлаб борсин”, деб олдин уни Юсуфнинг олдига жўнатган эди. Улар Гўшенга етиб келганларидан кейин,

²⁹Юсуф аравасини қўшиб, отасини кутиб олиш учун Гўшенга кетди. Юсуф отасини кўриши биланоқ, уни қучоқлаб, бўйнига осилиб, узоқ йиғлади.

³⁰Ёқуб Юсуфга:— Тирик эканингни кўзларим билан кўрдим, энди ўлсам ҳам армоним йўқ, — деди.

³¹Юсуф акаларига, отаси хонадонининг қолган аҳлига деди:— Мен бориб, фиръавнга: “Канъон юртидан ака–укаларим, отамнинг қолган оила аъзолари менинг олдимга келишди”, деб хабар берайин.

³²Мен фиръавнга яна: “Улар чўпон, чорвадорлик билан шуғулланишади, мол–қўйларини, бор мулкини олиб келишибди”, деб айтайин.

³³Фиръавн сизларни чақириб: “Касб–корингиз нима?” деб сўраб қолса,

³⁴унга: “Биз, қулларингиз, ёшлигимиздан ҳозиргача чўпонлик билан машғулмиз, ота–боболаримиз ҳам чўпон бўлиб ўтишган”, деб айтинглар. Токи Гўшен ерларига ўрнашиб олишларингизга у ижозат берсин. Чунки Мисрликлар чўпонлардан ҳазар қилишади.