Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Шоҳлар 4 9 Bible Online

Шоҳлар 4 9 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Шоҳлар 4 9

¹Пайғамбар Элишай пайғамбарлар гуруҳидан биттасини чақириб, унга деди:— Қани, бўл, қўлингга анави мой солинган идишни ол, Гиладдаги Рамўтга бор.

²У ерга борганингдан кейин, Ёҳуни қидириб топ. Нимши деганнинг набираси Ёҳу Яҳошафат деган одамнинг ўғлидир. Уни ўртоқлари орасидан чақириб чиқиб, бошқа хонага олиб кир.

³Сўнгра мой солинган идишни ол. Ёҳунинг бошига мойни суртгин–да, шундай дегин: “Эгамиз шундай айтмоқда: сенга мой суртиб, Исроил устидан шоҳ қилиб танладим.” Кейин эшикни очгин–у, кутмасдан қоч.

⁴Ёш пайғамбар Гиладдаги Рамўтга кетди.

⁵Ўша жойга етиб келганда, лашкарбошилар суҳбатлашиб ўтирган эди.— Сенда гапим бор, лашкарбоши, — деди у.— Қайси биримизда гапинг бор? — деб сўради Ёҳу.— Сенда, лашкарбоши, — деди у Ёҳуга.

⁶Ёҳу ўрнидан туриб, бошқа хонага кирди. Ёш пайғамбар унинг бошига мойни суртгач, деди:— Исроил халқининг Худоси — Эгамиз шундай айтмоқда: “Сенга мой суртиб, Ўзимнинг халқим Исроил устидан шоҳ қилиб танладим.

⁷Сен ҳукмдоринг Ахабнинг хонадонини қириб ташлайсан, токи пайғамбар қулларим ва бошқа ҳамма қулларимнинг тўкилган қонлари учун Мен Изабелдан ўч олай.

⁸Ахабнинг бутун хонадони йўқ бўлади. Исроилда Ахабнинг уруғидан ҳар бир эркак зотини, хоҳ қул бўлсин, хоҳ озод бўлсин, қириб ташлайман.

⁹Ахаб хонадонини Набат ўғли Ерибомнинг хонадони ва Охиё ўғли Башонинг хонадони кўйига соламан.

¹⁰Изабел эса Йизрил ерларида итларга ем бўлади, уни дафн қиладиган ҳеч кимса бўлмайди.”У шундай деб эшикни очди–ю, қочди.

¹¹Ёҳу лашкарбоши дўстлари олдига қайтди.— Тинчликми? Анави телба сенинг олдингга нима учун келибди? — деб сўрашди дўстлари ундан.— Э, бунақа одамларни биласизлар–ку, валдирайверадилар–да улар, — деди Ёҳу дўстларига.

¹²— Эй, ёлғончи! Қани, бизга ҳам айт–чи, — дейишди улар.Ёҳу дўстларига: “Эгамиз менга мой суртиб Исроил устидан шоҳ қилиб танлабди”, деб пайғамбарларнинг гапларини айтиб берди.

¹³Ҳаммалари шошилиб қолишди. Ҳар ким либосларини ечиб, Ёҳу турган зинапояга тўшадилар ва бурғу чалиб: “Ёҳу шоҳ бўлди!” деб жар солдилар.</p>

¹⁴Ёҳу Ёрамга қарши фитна уюштирди.Бу пайтда бутун Исроил лашкари шоҳ Ёрам бошчилигида Гиладдаги Рамўт шаҳрини Орам шоҳи Хазайилдан ҳимоя қилаётган эди.

¹⁵Ёрам[56] Хазайил билан жанг қилганда, Орам лашкари уни яралаган, Ёрам эса яраларини даволатиш учун Йизрилга қайтган эди[57].Ёҳу дўстларига:— Агар сизлар мен томонда бўлсаларингиз, шаҳардан бирор кимса чиқиб кетишига ва Йизрилга хабар олиб боришига йўл қўйманглар, — деди.

¹⁶Ёҳу отига миниб, Йизрил шаҳрига йўл олди, чунки Ёрам касал бўлиб, у ерда ётган эди.Яҳудо шоҳи Охазиё ҳам Ёрамни кўргани келган эди.

¹⁷Йизрил минораси устида қоровул турарди.Ёҳунинг одамлари яқинлашиб келарди. Қоровул уларни кўриб қолиб: “Бир талай одамни кўряпман”, деди. Ёрам қоровулга айтди:— Бирорта отлиқни юбор, одамларни кутиб олиб: “Тинчлик билан келяпсизларми?” деб сўрасин.

¹⁸Сувори Ёҳуга пешвоз чиқиб деди:— Шоҳ: “Тинчлик билан келяпсизларми?” деб сўраяпти.— Тинчликдан сенга нима?! Орқамдан юр, — деди Ёҳу. Қоровул эса: “Отлиқ уларнинг олдига етиб борди–ю, лекин қайтиб келмаяпти”, деб хабар берди.

¹⁹Энди бошқа бир отлиқни юборишди, буниси ҳам уларнинг олдига келиб:— Шоҳимиз: “Тинчлик билан келяпсизларми?” деб сўраяпти, — деди.— Тинчликдан сенга нима?! Орқамдан юр, — деди Ёҳу.

²⁰Қоровул: “Отлиқ уларнинг олдига етиб борди–ю, қайтиб келмади, ўпкаси оғзига тиқилгандай ҳовлиқиб от чоптириб келишидан Ёҳуга ўхшайди”, деб хабар етказди.

²¹— Аравани қўш! — деб буюрди Ёрам. Шоҳнинг жанг аравасини қўшдилар. Исроил шоҳи Ёрам ва Яҳудо шоҳи Охазиё ўз араваларига миниб, Ёҳуни кутиб олгани чиқдилар. Улар Ёҳуни Йизриллик Навўтнинг даласида[58] кутиб олдилар.

²²Ёрам Ёҳуни кўргач, унга:— Тинчлик билан келдингми, Ёҳу? — деб сўради.— Онанг Изабел бошлаган зиною сеҳр–жоду бизда ҳанузгача давом этиб келар экан, қанақасига тинчлик бўлсин?! — деди Ёҳу.

²³Ёрам Охазиёга: “Қочдик, Охазиё! Хоинлик бу!” деди–ю, от тизгинини буриб, қочиб қолди.

²⁴Ёҳу камонни кучи борича тортиб, Ёрамнинг иккала кураги ўртасини мўлжаллаб отди. Ўқ Ёрамнинг қоқ юрагини тешиб ўтди. Ёрам араваси ичига йиқилди.

²⁵Ёҳу хизматкори Бидкарга деди:— Унинг жасадини Йизриллик Навўтнинг даласига олиб бориб ташла, шуни ёдингдан чиқармагинки, биз, икковимиз, Ёрамнинг отаси Ахабнинг ортидан жанг аравасида борганимизда, Ахабга қарши Эгамиз шуни аён қилган эди:

²⁶“Кеча Навўт билан унинг ўғиллари қонини кўрдим. Сендан ўша далада қасос оламан.” Энди Эгамизнинг айтганига кўра, Ёрамнинг жасадини олиб, Навўтнинг даласига олиб бориб ташла.</p>

²⁷Яҳудо шоҳи Охазиё бу ҳодисани кўриб, Байт–Хагон шаҳрига қараб қочди[59]. Ёҳу унинг ортидан қувиб кетаётганда:— Уни ҳам ўлдиринглар! — деб бақирди. Йиблаём шаҳри ёнидаги Гур тепалигида аравасида турган Охазиёни отдилар. Охазиё Махидў шаҳрига қочиб бориб, ўша ерда жон берди.

²⁸Аъёнлари унинг жасадини аравада Қуддусга олиб келдилар ва Довуд қалъасида ота–боболари хилхонасига дафн қилдилар.

²⁹Ахаб ўғли Ёрам шоҳлигининг ўн биринчи йилида Охазиё Яҳудо шоҳи бўлган эди.</p>

³⁰Ёҳу Йизрилга борди. Изабел эса бу хабарни эшитиб кўзларига сурма суртиб, сочларини тараб, деразадан қараб турган эди.

³¹Ёҳу шаҳар дарвозасидан киргач, Изабел:— Ҳа, сенмисан, ҳукмдорини ўлдирган Зимридан[60] қолишадиган жойинг йўқ! Тинчлик билан келдингми? — деди.

³²Ёҳу кўзларини деразага қадаб:— Ким мен томонда? Ким? — деб бақирди. Тепада ҳарам оғаларидан икки–учтаси пайдо бўлди.

³³— Уни пастга улоқтиринглар! — деб буюрди Ёҳу. Улар Изабелни ушлаб пастга улоқтирдилар. Унинг қони деворга, отларга сачради, Ёҳунинг оти жасадни эзғилаб ташлади.

³⁴Шундан кейин Ёҳу келиб, еб–ичди. Сўнгра:— Анави лаънатини топиб, кўминглар, — деди, — нима бўлганда ҳам, шоҳ қизи–да[61].

³⁵Лекин Изабелнинг жасадини дафн қилишга борган одамлар, унинг бош–суяги, оёғи ва қўл панжасидан бошқа бирор аъзосини топа олмадилар.

³⁶Ҳаммалари қайтиб келиб, Ёҳуни аҳволдан хабардор қилдилар. Ёҳу уларга шундай деди:— Эгамизнинг Ўз қули Илёс орқали айтган бу сўзлари бажо бўлди[62]:“Изабелнинг жасади Йизрил ерларида кўппакларга ем бўлар,

³⁷Унинг жасади Йизрил далаларидаги гўнгга ўхшаб қолар,Шунинг учун ҳеч ким, бу Изабелдир, деб айтмас.”