Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Аюб 15 Bible Online

Аюб 15 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Аюб 15

¹Кейин темонлик Элифаз шундай деди:

²“Доно киши шундай беҳуда сўзлар билан жавоб бермаган бўларди!Оғзини қуруқ гаплар билан тўлдирмас эди!

³Бефойда сўзлар айтиб баҳслашмаган бўларди!Қуруқ гаплар айтмас эди!

⁴Сен Худодан қўрқмай қўйдинг!Тоат–ибодатга тўсқинлик қиляпсан.

⁵Гуноҳларинг сенга гап ўргатяпти,Худди айёрлардай гапиряпсан.

⁶Мен эмас, ўз оғзинг сени ҳукм қиляпти,Ўз лабларинг сенга қарши гувоҳлик беряпти.

⁷Нима, сен одамзоднинг тўнғичимисан?!Қирлар яратилмасдан олдин туғилганмисан?!

⁸Худонинг кенгашида қатнашганмисан?!Нима, фақатгина ўзингни доно, деб биласанми?!

⁹Хўш, биз билмаган нимани биласан?Биз тушунмаганларни сен тушунасанми?

¹⁰Ҳа, оқсоқоллар, кексалар,Отангдан ҳам ёши улуғроқ бўлганлар биз томонда.

¹¹Худонинг тасаллиси сенга камлик қиляптими?!Мулойимлик билан айтган сўзи сенга етмаяптими?!

¹²Нима учун юрагингнинг амрига қараб иш тутасан?Нима учун кўзларингни чақчайтирасан?

¹³Нима учун сен Худо билан тескарисан?Нимага оғзингдан шундай сўзлар чиқяпти?

¹⁴Инсон ўзи нимаки, пок бўла олса?!Аёл зотидан туғилган инсон қандай қилиб солиҳ бўла олади?!

¹⁵Худо ҳатто Ўз фаришталарига ҳам ишонмайди,Ҳатто само ҳам Унинг назарида пок эмас.

¹⁶Шундай экан, қабиҳ ва бузуқ инсон қанчалик тубан,Ахир, инсон ёвузликни сувдай ичиб юборади–ку!

¹⁷Қулоқ сол, мен сенга тушунтираман,Кўрганимни айтиб бераман.

¹⁸Сенга донишмандларнинг гапларини айтаман.Улар аждодларидан ўрганиб, яширмасдан айтганларини сўзлаб бераман.

¹⁹Фақат ўша доно инсонларга юрт берилган эди,Уларнинг орасида бегоналар йўқ эди.

²⁰Фосиқларнинг бутун умри оғриқ билан ўтади,Зўравонларга берилган барча йиллар саноқлидир.

²¹Даҳшатли товушлар қулоқларига тинчлик бермайди.Фаровонлик чоғида ҳам уларнинг устига босқинчи бостириб келади.

²²Фосиқлар зулматдан қочиб қутулишга умид қилмайдилар,Уларнинг пешанасига қиличдан ўлиш ёзилган.

²³Улар нон излаб дайдиб юрадилар,Зулмат куни яқинлигини биладилар.

²⁴Қўрқув ва қайғу уларни даҳшатга солади,Урушга тайёрланаётган шоҳдай, ваҳимада яшайдилар.

²⁵Улар қўлларини Худога қарши кўтаргани,Қодир Худога бўйсунмаганлари учун шундай бўлади.

²⁶Мустаҳкам қалқонларини кўтариб,Ўжарлик билан Унга қарши чиқадилар.

²⁷Чунки улар семириб, юзлари йилтираб кетган,Қорнию белларини ёғ боғлаб кетган.

²⁸Улар вайрона шаҳарларда яшайдилар.Қулаб тушай деб турган,Ҳеч ким яшамайдиган уйларда турадилар.

²⁹Улар бойлигича қолавермайдилар, бойликлари абадий эмас.Мол–дунёси ер юзидан йўқ бўлиб кетади.

³⁰Улар зулматдан қочиб қутула олмайдилар.Ҳа, улар шохлари ёнган дарахтга ўхшайдилар.Худонинг нафаси уларни учириб юборади.

³¹Беҳуда нарсаларга умид боғлаб, ўзларини алдамасинлар,Уларнинг мукофоти ўша беҳуда нарсалар бўлади.

³²Вақти–соати етмай туриб, улар тўлиқ жазо оладилар,Новдалари гуллаб–яшнамайди.

³³Узумлари пишмай туриб узиб олинган токдай,Гуллари тўкилиб, мева тугмаган зайтун дарахтидай бўлиб қоладилар.

³⁴Бетавфиқлар тўдаси бирор авлод қолдирмай ўтиб кетади,Порахўрларнинг чодирларини олов ёндириб юборади.

³⁵Фосиқлар бузуқликка ҳомиладор бўлиб, ёвузлик туғадилар,Юракларида фақат ёлғон туғилади.