Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Аюб 30 Bible Online

Аюб 30 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Аюб 30

¹Энди эса ўзимдан ёш бўлганлар устимдан кулади,Уларнинг оталари қўриқчи итларим орасида бўлишга ҳам арзимайди.

²Улардан менга нима фойда?!Ахир, улар куч–қувватдан қолган–ку!

³Улар очлигу муҳтожликдан озиб–тўзиб кетган,Тун бўйи дашту биёбонда дайдиб юради.

⁴Чўл буталари орасида аччиқ ўтлар теради,Юлғун бутасининг илдизлари уларга емиш бўлади.

⁵Улар одамлар орасидан ҳайдалган.Ўғриларга бақиргандай уларнинг орқасидан бақирадилар.

⁶Улар қуруқ сойликлару чуқурларда,Қоялар орасида яшашга мажбурдирлар.

⁷Чангалзорларда ҳайвонлар сингари бўкиради,Қичитқи ўтлар орасида ғужанак бўлиб ўтиради.

⁸Энг паст, ярамас бу тўданиХивчинлар билан юртдан ҳайдашган.

⁹Мана энди, ўшалар мазах қилиб,Мен ҳақимда қўшиқлар куйлайди,Мен уларга кулги бўлиб қолдим.

¹⁰Улар мендан нафратланиб, яқинимга ҳам келмайди,Ҳатто юзимга тупуришдан ҳам тоймайди.

¹¹Худо кучимни кесди, мени пастга урди.Шунинг учун ўша ярамаслар ҳамМенинг олдимда ўзларини жиловлай олмайдиган бўлдилар.

¹²Ўша қаланғи–қасанғиларМенга қарши чиқиб, ерга йиқитадилар,Мени ўлдирмоқчи бўлиб, ҳужум қиладилар.

¹³Йўлларимни тўсиб,Бошимга тушадиган кулфатни тезлатадилар,Уларни тўхтатадиган ҳеч ким йўқ.

¹⁴Мени мазах қилувчилар ҳар томонлама ҳужум қиладилар,Тўфондай устимга ёпириладилар.

¹⁵Мени қўрқув босган,Обрўйим шамол учиргандек кетди,Фаровонлигим булут каби ўтиб кетди.

¹⁶Энди юрагим эзилиб кетяпти,Ҳар куни мен азоб–уқубат тортаман.

¹⁷Тун бўйи суякларим зирқираб оғрийди,Мени дард қийнаб, ҳеч тинчлик бермайди.

¹⁸Худо шиддат билан кийимимдан ушлади,Кўйлагимнинг ёқасидан тутди.

¹⁹У мени лойга булғади,Чангу тупроқчалик қадрим йўқ.

²⁰Эй Худойим, Сенга илтижо қиламан,Аммо Сен менга жавоб бермайсан.Сенинг олдингда турибман,Сен эса қараб тураверасан.

²¹Менга нисбатан шафқатсиз бўлиб қолдинг,Ўз қудратинг билан мени қувғин қиляпсан.

²²Қуюн билан мени кўтариб,Бўрон орасида у ёқдан–бу ёққа отасан.

²³Биламан, инсоннинг қисмати бўлганЎлимга мени ҳам олиб борасан.

²⁴Бошига кулфат тушган муҳтож одам нола қилса,Ҳеч ким унга қўл кўтармайди–ку, ахир.

²⁵Мен бошига кулфат тушганлар учун қайғурдим–ку!Муҳтожларни кўриб, юрагим ачиди–ку!

²⁶Аммо яхшилик кутганимда ёвузлик келди,Ёруғликка умид қилсам, зулмат тушди.

²⁷Қалбим безовталанган, тиним билмайди,Оғир кунлар бошимга тушган.

²⁸Қуёш нури бўлмаган бир зулматда юрибман,Жамоа олдида мадад сўраб, фарёд қиламан.

²⁹Мен чиябўрининг дўстидай,Туяқушларнинг укасидай бўлиб қолдим.

³⁰Терим қорайиб кетган,Танам иситмадан ёняпти.

³¹Найим садоси азадорларга жўр бўлади,Лирам қайғули нола қилади.