Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Забур 68 Bible Online

Забур 68 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Забур 68

¹<emphasis>Ижрочилар раҳбарига. “Нилуфар” куйига айтилган. Довуд саноси.</emphasis>

²Эй Худо, мени Ўзинг қутқар,Сувлар бўғзимга қадар кўмди.

³Ботқоққа чўкиб бораётирман,Оёғимни қўйгани қаттиқ ер йўқ.Чуқур сувларга ботиб кетдим,Энди тўлқинлар мени ютмоқда.

⁴Мадад сўраб, силлам қуриди,Томоқларим қақраб кетди,Эй Худойим, Сени кутиб, кўз нурим сўнди.

⁵Сабабсиз мендан нафратланганларБошимдаги сочимдан ҳам кўпдир.Кўпчилик сабабсиз менга душмандир,Улар жонимга қасд қилмоқчилар.Мен ўғирламаган нарсаларни уларҚайтиб бер, деб мени мажбур қилмоқдалар.

⁶Эй Худо, ақлсизлигимни Ўзинг биласан,Айбларим Сендан асло яширин эмас.

⁷Эй Сарвари Олам — Раббий,Сендан умид қилганларМен туфайли уятга қолмасинлар.Эй Исроил халқининг Худоси,Сенга юз бурганларМен туфайли шарманда бўлмасинлар.

⁸Сени деб ҳақоратга чидадим,Хижолатдан юзларим шувут.

⁹Ака–укаларимга гўё бегонадайман,Туғишганларим орасида мусофирдайман.

¹⁰Сенинг уйингга бўлган севгим ичимни ёндирар,Сени ҳақоратлаганлар мени ҳақорат қилган бўлар.

¹¹Фарёд қилиб, рўза тутганимда,Мен масхара бўлдим.

¹²Кулфатда қолиб, қанор кийганимда[138],Улар устимдан кулдилар.

¹³Шаҳар дарвозаси олдида[139] ўтирганларМени ғийбат қиларлар,Маст–аластлар мен тўғримда қўшиқ айтарлар.

¹⁴Мен эса, эй Эгам, Сенга ибодат қиламан.Маъқул вақтда, содиқ севгинг соясида, эй Худо,Ишончли нажотинг билан жавоб бер менга.

¹⁵Мени қутқаргин, ботқоққа ботиб кетмай,Мендан нафратланганлардан халос бўлай,Мени чуқур сувлардан сақлагин.

¹⁶Тўфон мени ғарқ қилмасин,Тубсиз сувлар мени ютмасин,Қабр менга оғзин очмасин.

¹⁷Жавоб бер ибодатимга, эй Эгам,Нақадар эзгудир содиқ севгинг,Буюк шафқатинг ила менга юз бургин.

¹⁸Мен, Ўз қулингни жамолингдан бебаҳра қилма,Кулфатда қолганман, жавоб бер тезда.

¹⁹Яқинроқ кел, қутқаргин мени,Душманларимдан халос қил мени.

²⁰Ҳақоратга дучор бўлганим,Шармандаю шармисор бўлганимЎзингга равшан.Ҳамма душманларимни биласан.

²¹Ҳақоратлар қалбимни яралаб,Тушкунликка туширди.Бир ҳамдард изладим, ҳеч ким йўқ эди,Тасалли берувчи изладим–у, топмадим.

²²Овқатимга улар заҳар солдилар,Чанқаганимда менга узум сиркаси бердилар.

²³Дастурхонлари ўзларига тузоқ бўлсин,Ҳамтовоқлари учун қопқон бўлсин.

²⁴Кўз нурлари сўнсин, кўрмайин қолсин,Беллари то абад букчайиб қолсин.

²⁵Улар устига ғазабингни сочгин,Қаҳринг аланга олиб, уларни ютиб юборсин.

²⁶Уларнинг макони ташландиқ бўлиб қолсин,Чодирларида тирик бир жон қолмасин.

²⁷Сен урган инсонларни улар таъқиб қилади,Сен берган яра азобларини улар ғийбат қилади.

²⁸Гуноҳлари устига гуноҳ қўшгин,Уларни Сен оқламагин.

²⁹Номлари ҳаёт китобидан ўчирилсин,Солиҳлар билан ёнма–ён ёзилмасин.

³⁰Мен азобда, кулфатда қолганман,Эй Худо, нажотинг мени ҳимоя қилсин.

³¹Номини куйлаб, Худони мадҳ қиламан,Шукр айтиб, Уни мақтайман.

³²Буқадан, шохли, туёқли бузоқдан кўра,Ҳамдларим Эгамни кўпроқ мамнун қилади.

³³Мазлумлар буни кўриб, севинсин,Худога интилаётганлар дадил бўлсин.

³⁴Эгамиз муҳтожларни эшитади,Асир бўлган халқидан нафратланмайди.

³⁵Осмону ер Эгамизни мадҳ айласин,Денгизлару улардаги жонзотлар мадҳ айласин.

³⁶Худо Қуддусга[140] нажот беради,Яҳудо шаҳарларини қайта тиклайди,Халқ ўрнашиб, у ерни мулк қилади.

³⁷Худо қулларининг авлоди у ерни эгаллайди,Худони севганлар у ерни маскан қилади.