Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Забур 9 Bible Online

Забур 9 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Забур 9

¹<emphasis>Ижрочилар раҳбарига. “Ўғилнинг ўлими” куйига айтилган. Довуд саноси.</emphasis>

²Бутун юрагимдан, эй Эгам, Сенга шукр айтаман,Барча ажойиб ишларингни сўйлайман.

³Сен туфайли шодланиб, қувонаман.Қўшиқ айтиб, Сени мадҳ этаман,Эй Худойи Таоло!

⁴Душманларим чекиниб қочганларида,Қоқилиб, нобуд бўлди Сенинг ҳузурингда.

⁵Сен адолат ила ҳукм қилиб тахтга ўтирдинг,Мени ҳукм этиб, юзимни ёруғ қилдинг.

⁶Халқларни Сен ваҳимага солдинг,Қабиҳларни қириб ташладинг.Уларнинг номини бир умрга ўчирдинг.

⁷Вайроналар ичра душманимиз то абад ғойиб бўлди,Уларнинг шаҳрини Сен вайрон этдинг,Уларнинг хотираси тамоман ўчди.

⁸Эгамиз эса то абад Ўз тахтида ўтиради,У тахтини ҳукм қилиш учун қургандир.

⁹У оламни адолат билан бошқаради,Халқларни одилона ҳукм қилади.

¹⁰Мазлум учун Эгамиз қалъадай бўлади,Ҳа, қайғули дамларда У паноҳ бўлади.

¹¹Эй Эгам, Сени танийдиганларЎзингга умид боғлайди.Сенга юз бурганларни тарк этмайсан.

¹²Ҳамду сано куйланг Қуддусда[15] тахт қурган Эгамизга!Унинг ишларини эълон қилинг халқлар орасида!

¹³Қасоскор Эгамиз мазлумларни ёдида тутади,Жафокашлар фарёдини У унутмайди.

¹⁴Раҳм қил менга, эй Эгам, қара!Мендан нафратланган ғанимларим азоб бермоқда!Ўлим оғзидан мени қайтарадиган Сенсан!

¹⁵Шу боис гўзал Қуддус дарвозалари олдидаСенга ҳамду сано айтайин,Менга нажот берган Сенсан,Шу боис ҳам қувонайин.

¹⁶Халқлар ўзлари қазиган чуқурга ўзлари йиқилди[16],Яширган тўрларига оёқларидан илинди.

¹⁷Эгамиз адолатли ҳукми илаЎзининг кимлигини кўрсатди.Қабиҳлар ўзлари қўйган тузоққа илинди.

¹⁸Қабиҳлар ва Худони унутган жамики халқларЎликлар диёрига[17] тушар.

¹⁹Муҳтожни Худо бир умрга унутмас,Бечораҳолнинг умидини то абад йўққа чиқармас.

²⁰Қани, эй Эгам! Инсон зоти ғолиб чиқмасин,Халқлар ҳузурингда ҳукм қилинсин.

²¹Уларни қўрқувга сол, эй Эгам!Халқлар инсон зоти эканлигини билсин.

²²Нечун, эй Эгам, узоқда турибсан?Қайғули дамларда Ўзингни яширасан?

²³Такаббур қабиҳлар бечорани таъқиб қилади,Тўқиган иғволари ўзларининг бошига етсин.

²⁴Қабиҳлар ёвуз эҳтирослари билан мақтанади,Очкўзлар Эгамизни лаънатлайди, Ундан нафратланади.

²⁵Худога интилмайди ўзига бино қўйган қабиҳлар,“Худо йўқдир”, деб доим ўйлайди улар.

²⁶Қабиҳлар ҳар доим омадга эришади,Худонинг амрларини тушунмайди,Душманларини улар писанд қилмайди.

²⁷Улар ўйлайдилар ўз кўнглида:“Биз ҳеч қачон қоқилмаймиз,Ҳеч қачон кулфатларга дуч келмаймиз.”

²⁸Қабиҳларнинг оғзидан лаънат, ҳийла, пўписа чиқади,Улар манфур, жаҳолат сўзларини айтишга моҳир.

²⁹Улар қишлоқларда яшириниб олади,Бегуноҳ инсонни пойлаб ўлдиради.Кўзлари ожиз қурбонни қидиради.

³⁰Шерга ўхшаб панада кутиб туради,Бечорани ушлайман, деб писиб ётади,Заифни ўз сиртмоғига илинтириб, ушлаб олади.

³¹Қабиҳлар ўз кучи билан заифни йиқитади,Уни ётқизиб, эзғилаб ташлайди.

³²Улар ўз кўнгилларида: “Худо қилмишларимизни унутган,У кўзларини юмиб олган, ҳеч нарсани кўрмайди”, — деб ўйлайди.

³³Қани, эй Эгам! Ургин қабиҳларни,Эй Худо! Унутмагин мазлумларни!

³⁴Нечун қабиҳлар Сендан нафратланади?Нечун ўз кўнглида улар:“Худо Мендан ҳисоб сўрамайди”, деб айтади?

³⁵Сен эса кўриб турасан,Билиб турасан кулфату азобда қолганларни.Қўлларингни уларга узатасан,Ожиз ўзини паноҳингга топширади,Сен етимга доим ёрдам бергансан.

³⁶Қабиҳлару ёвузларнинг қўлини қирққин,Қилмишлари учун улардан ҳисоб сўра,Токи улар бошқа ёвузлик қилмасин.

³⁷Эгамиз шоҳдир то абад,Ўзга халқлар йўқ бўлади Унинг юртидан.

³⁸Эй Эгам, мазлумларнинг истакларига қулоқ соласан,Уларнинг юракларига далда берасан.Етиму мазлумнинг додини Сен эшитиб,

³⁹Ер юзида банда уларни ваҳимага солмасин, деяУларга Сен адолат қиласан.