Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Ишаё 28 Bible Online

Ишаё 28 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Ишаё 28

¹Эй улуғворлик тожи бўлган шаҳар! Ҳолингга вой!Эфрайим[151], маст–аластларининг улуғворлиги эдинг сен!Эҳ, ажойиб, гўзал шаҳар эдинг! Шуҳратинг гулдай сўлмоқда!Серҳосил водийдаги унумдор шаҳар эдинг.Тубанлашдинг шаробдан!

²Мана, Раббийнинг кучли бир баҳодири бор[152].У селга, вайрон келтирадиган қуюнга ўхшайди.Ювиб кетадиган, тошқин жалаларга ўхшайди.Ўз қўллари билан у Эфрайимни яксон қилади.

³Эҳ, Эфрайим маст–аластларининг улуғворлик тожи!Ана энди оёқ остида топталади!

⁴Серҳосил водийдаги унумдор шаҳар эди!Энди уларнинг шуҳрати гуллар каби сўнади.Улар илк пишган анжирларга ўхшайди,Пишган заҳоти юлиниб, ютиб юборилади.

⁵Ўша куни Сарвари ОламЎзининг халқидан қолганлари учунШуҳрат тожию ажойиб гулчамбар бўлади.

⁶Ҳукм курсисида ўтирганларгаУ адолат руҳини беради.Дарвозадан душманга зарба берадигангаУ жасорат манбаи бўлади.</p>

⁷Руҳоний, пайғамбарлар шароб туфайли,Ўткир ичимликлардан гандираклаб юради.Ҳа, шароб, бўзалардан уларнинг боши айланади,Май дастидан улар йўлларидан адашади,Ўткир ичимликдан гандираклаб юради.Улар ваҳий кўрганларида хато қилади,Қиладиган ҳукмларида адашади.

⁸Уларнинг дастурхони қусуққа тўла,Бирорта ҳам тоза жой йўқ.

⁹Хўш, Худо кимларга ўргатяпти?Кимга хабарини тушунтиряпти?Мана шу халққа!Энди кўкракдан ажратилган,Сутдан айрилган гўдакларга!

¹⁰Ҳа, улар тушунарсиз гаплар,Мазмунсиз сўзлар[153] эшитадилар.Озгина у ерда, озгина бу ерда.

¹¹Худо бу халққа бегона тилларда,Тушунарсиз тилда[154] гапиради.

¹²Уларга шундай деган:“Мана, ором! Чарчаганларга дам беринг.Мана шу роҳат, ахир.”Аммо улар эшитишдан бош тортди.

¹³Эгам сўзи улар учун тушунарсиз гаплар,Мазмунсиз сўзлардай бўлади.Озгина у ерда, озгина бу ерда.Шундай қилиб, юрай деганингиздаОрқага йиқилиб, яраланасиз,Тузоққа тушиб, олиб кетиласиз.</p>

¹⁴Шу боис Эгамдан келган бу хабарни эшитинг,Эй Қуддусдаги масхарабоз ҳукмдорлар!

¹⁵Сизлар шундай дедингиз: “БизЎлим билан аҳд қилганмиз,Ўликлар диёри[155] ила битим тузганмиз.Даҳшатли офат келиб бошимизга тушмайди.Ахир, ёлғонни паноҳ қилиб олганмиз,Сохталикни чодир қилиб олганмиз.”

¹⁶Шу боис Эгамиз Раббий айтмоқда:“Мана, Мен жойлаштиряпман Қуддусда[156]Синалган бир тошни, пойдевор тошини.Бу қадрли тамал тоши[157], ишончли пойдевордир.Ҳа, унга таянганлар ҳеч қачон умидсиз бўлмайди.

¹⁷Мен адолат билан ҳукм қиламан,Тўғрилик ўлчовим бўлади.Сохта паноҳингизни дўл ювиб кетади,Чодирингизни селлар ювиб кетади.

¹⁸Ўлим билан тузган аҳдингиз бекор бўлади,Ўликлар диёри ила қилган битимингиз барбод бўлади.Даҳшатли офат юртдан ўтаётганда,Сизлар ер билан яксон бўласиз.

¹⁹Ҳа, ҳар тонгда, туну кунЎша тўфон сизни ювиб кетади.”Эшитганингизни англаб етганингизда,Бу хабар ғоят катта хавфдан дарак беради:

²⁰Ётгани тўшагингиз калталик қилади,Ёпингани кўрпангиз энсизлик қилади[158].

²¹Перазим тоғидагидай[159]Ўз ишимни қилай, деб Эгам қўзғалади.Гивон водийсидагидай[160] У ғазабга минади.Ҳа, У Ўзининг ажойиб ишини қилади.Унинг ишлари ҳайратда қолдиради.

²²Масхаралашни бас қилинг энди,Бўлмаса занжирларингиз яна оғирлашади.Сарвари Олам — Раббий менга:“Бутун юртни вайрон қиламан”, деб айтди.</p>

²³Тингланг, овозимга қулоқ солинг,Диққат қилинг, гапларимни эшитинг!

²⁴Деҳқонлар экиш учун ерга ишлов бераверадими?!Тупроқ ковлайверади–ю, ҳеч қачон экмайдими?!

²⁵Йўқ, улар ерни текислайди,Кейин укроп, зира уруғини сепади.Белгиланган жойларигаҲар турли буғдой, арпа уруғини экади.

²⁶Ҳа, деҳқонлар нима қилишини билади,Худо уларга ақл–идрок берган!

²⁷Ахир, укропни болға билан янчмайди,Зирани арава ғилдираги билан эзмайди.Мана, укропни калтак билан янчиб олади,Зирани таёқ билан эзиб олади.

²⁸Буғдойдан ун қилинади,Аммо у то абад янчилмайди[161].Арава ғилдираги буғдой устиданЧанг бўлгунча юрғизилмайди.

²⁹Бу донолик келар Сарвари Оламдан,Унинг маслаҳатлари ажойиб, донолиги буюкдир.