Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Ишаё 30 Bible Online

Ишаё 30 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Ишаё 30

¹Эгам айтар: “Эҳ, итоатсиз халқим!Уларнинг ҳолига вой!Менсиз маслаҳатлар қилишади.Сулҳлар тузади, лекин Менинг Руҳим йўқ–ку уларда!Ҳа, халқим гуноҳ устига гуноҳ орттираверади.

²Ахир, Мендан сўрамасдан Мисрга боряптилар,Фиръавндан паноҳ сўряптилар,Мисрдан бошпана истаяптилар.

³Аммо фиръавннинг ҳимояси уларга шармандалик бўлади,Мисрнинг бошпанаси уларни уятга қолдиради.

⁴Мана, халқимнинг аъёнлари Зўванга етиб келдилар,Элчилари Ханесга[167] кириб келдилар.

⁵Лекин уларнинг ҳаммаси шарманда бўлади,Ахир, Миср уларнинг халқига ёрдам бермайди.Ҳеч қандай мадад, фойда йўқ,Улар шарманда бўлиб, таъна тагида қолади.”

⁶Нагав чўлидаги ҳайвонлар ҳақида башорат:Эшагу туяларга хазиналарини ортиб,Мисрга олиб кетмоқда.Ваҳимали саҳро бўйлаб секинМиср томон бормоқда.Улар бормоқдалар шерлару заҳарли илонларЯшайдиган саҳро бўйлаб.Аммо Миср уларга ёрдам бермайди.

⁷Миср берган мадад бекор, фойдасиз,Шу боис Мен Мисрни“Жим ўтирган Раҳоб[168]”, деб атайман.</p>

⁸Эгам айтар: “Энди бор, сўзларимни бир лавҳага ёзиб,Бу халқ учун китоб қилиб бер.Бу келгуси вақтлар учун бўлсин,Ёзилганлар то абад бўлсин.”

⁹Улар исёнкор халқ, ёлғончи болалар!Эгасининг йўл–йўриқларигаҚулоқ солишни рад этган болалар улар.

¹⁰Улар валийларга айтар:“Энди ваҳий кўрманглар.”Улар пайғамбарларга айтар:“Бизларга ҳақиқий башоратларни айтманглар.Бизга ширин сўзлару сохта ваҳийлар айтинг.

¹¹Бу йўлдан юрманг энди! Қайтинг бу йўлдан.Исроил халқининг муқаддас Худоси ҳақида эндиЭшитмайлик ҳеч бир нарса!”

¹²Шу боис Исроил халқининг муқаддас Худоси айтар:“Сизлар Менинг сўзларимни рад қилдингиз,Зулмга, ёлғонга умид боғладингиз,Уларга ишондингиз.

¹³Шу боис сизлар учун бу гуноҳингизЁрилган, шишиб кетган девор каби бўлади.Бирдан, бир лаҳзада қулаб тушади.

¹⁴Сопол идиш каби у парча–парча бўлиб кетади.Шунчалик эзилиб кетадикиЎчоқдан чўғ ёки ҳовуздан сув олганиБирон парчасини ҳам топиб бўлмайди.”

¹⁵Эгамиз Раббий, Исроил халқининг муқаддас Худоси шундай демоқда:“Менга қайтсангиз нажот топасиз,Ҳаловатли бўлсангиз қутқариласиз.Сокинлигу ишончингиз сизнинг кучингиз бўлади.Аммо сизлар буни хоҳламадингиз.

¹⁶Айтдингизки: ‘Йўқ, отларга миниб учиб кетамиз’,Мана, энди отларга миниб учиб кетасиз!Айтдингизки: ‘Учқур отларга миниб кетамиз’,Энди эса сизни таъқиб қиладиганлар учқур бўлади!

¹⁷Қаранглар, халқингиздан беш–олтитаси қолмагунчаБир кишининг таҳдиди мингтангизни қочиради.Беш кишининг таҳдиди сизларни қочиради.Аммо қолганлар тепаликдаги байроқ дастасидай бўлади.Улар тоғ чўққисидаги байроқ каби ишора бўлади.”

¹⁸Шунинг учун Эгам кутмоқда,Сизларга шафқат кўрсатай, деб.Мана У қўзғалмоқда,Ўз меҳрини кўрсатай, деб.Ахир, Эгам адолатли Худодир.Унга умид боғлаганлар бахтиёрдир.

¹⁹Эй Қуддусда макон қилган Сион халқи! Сизлар энди йиғламайсизлар. Фарёдингизни эшитиб, Эгам албатта марҳамат кўрсатади. Овозингизни эшитиб, жавоб беради.

²⁰Раббий сизларга кулфатни нон қилиб, қайғуни сув қилиб берса ҳам, энди Ўша Устозингиз Ўзини яширмайди. Сизлар ўз кўзларингиз билан Уни кўрасизлар.

²¹Сизлар ўнгга ёки чапга бурилганингизда, шундай овозни эшитасизлар: “Мана йўл, шу йўлдан юринглар.”

²²Кейин ҳамма кумуш бутлар, олтин тасвирларингизни йўқ қилиб ташлайсиз. Сиз ўша нарсаларни ифлос латта–путтадай улоқтириб ташлайсиз. “Эй, даф бўл кўзимдан!” дейсиз ўша нарсаларга.

²³Эгам ерга эккан уруғингизга ёмғир беради. Ердан келадиган озиқ–овқат мўл, баракали бўлади. Ўша куни чорвангиз кенг яйловларда ўтлайди.

²⁴Тупроққа ишлов берган ҳўкиз, эшаклар энг яхши емни ейдилар.

²⁵Ўша куни, душманларингиз ўлдирилган, миноралар қулаган куни ҳар бир тоғдан, ҳар бир тепаликдан ирмоқ оқиб тушади.

²⁶Ой қуёшга ўхшаб нур сочади. Қуёш эса етти баробар кўпроқ нур беради, етти кунлик ёруғлигини сочади. Эгам Ўз халқининг яраларини боғлаб, Ўзи келтирган жароҳатларга шифо берган кун шундай бўлади.</p>

²⁷Ана, Эгамизнинг Ўзи узоқдан келмоқда,Қалин булут ичида[169], ғазабга миниб келмоқда.Лаблари ғазабга тўла,Тили — ямламай ютадиган оловдай.

²⁸Унинг нафаси бўйингача келадиганТошқин дарёга ўхшар,У халқларни ҳалокат элагида элайди.У элатларнинг оғзига сувлуқ солади–да,Уларни йўлдан адаштиради.

²⁹Сизлар эса муқаддас байрам[170] оқшомидагидай қўшиқлар куйлайсиз. Эгамизнинг тоғига[171], Исроил халқининг Қоясига най садолари остида бораётганлардай юракларингиз шодликка тўлади.

³⁰Эгамиз Ўз улуғвор овозини эшиттиради. Ҳа, қўлининг зарбаси оғирдир. Унинг кучли ғазаби, ямламай ютай деган оловга ўхшайди. Ҳа, Унинг ғазаби бўрону довул, момақалдироқ кабидир.

³¹Эгамиз ҳассаси билан Оссурияни уради. Ўз овози билан уни даҳшатга туширади.

³²Эгамиз қайта–қайта Оссурияни доира ва арфа садолари остида ҳассаси билан жазолайди. Эгамиз Ўз қўлининг зарби билан жанг қилиб, улар билан уришади.

³³Тофат[172] аллақачон тайёрланган. Ҳа, у ҳатто Оссурия шоҳи учун ҳам тайёр турибди. Бу кенг чуқурда алангаю ўтин мўл–кўл. У ерда Эгамизнинг нафаси вулқондан чиққан олов каби ёндиради.