Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Ишаё 33 Bible Online

Ишаё 33 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Ишаё 33

¹Эй таланмаган талончи! Ҳолингга вой!Эй хиёнатни татимаган хиёнаткор! Ҳолингга вой!Роса талаб бўлганингдан сўнг,Ўзингни талон–тарож қиладилар.Хиёнатни бас қилганингда,Сенга хиёнат қиладилар.

²Эй Эгамиз, бизга марҳамат қил,Биз Сенга умид боғлаймиз.Бизга ҳар кун куч ато қил,Кулфат чоғи эса бизга нажот бер.

³Гумбурлаган овозингдан халқлар тарқаб кетар,Сен қўзғалганингда элатлар қочиб кетар.

⁴Чигирткалар[174] йиғилгандай ўлжаларинг йиғилар,Чигирткалар уюми каби ўлжаларингни талон–тарож қилишар.

⁵Эгамиз юксалгандир. Ҳа, Унинг маскани юксакда.Тўлдиргандир У Қуддусни[175] адолату солиҳлик ила.

⁶Эй Қуддус, У кунларингиз тинчлигини маҳкам тутади,Унинг Ўзи нажот, илм–маърифат, доноликнинг бой манбаидир.Эгамиздан қўрқиш сизларнинг хазинангиздир.

⁷Ана қаранг! Яҳудонинг жасур йигитлариКўчаларда фарёд қилади,Тинчлик элчилари[176] аччиқ–аччиқ йиғлайди.

⁸Катта йўллар ҳувиллаб қолган,Бу йўллардан юрмайди ҳеч кимса,Аҳдлар бузилди, шаҳарлар вайрон бўлди[177],Инсон ўз қадрини йўқотди.

⁹Юрт аза тутди, азоб чекди.Лубнон ўрмонлари иснодга қолиб, қуриб қолди.Шарон текислиги[178] саҳрога ўхшаб қолди,Башан[179], Кармил тоғидаги дарахтларнинг япроқлари қолмади.

¹⁰“Энди қўзғаламан,— демоқда Эгамиз. —Энди Мен юксаламан,Ҳа, Ўзимни баланд кўтараман.

¹¹Сизлар эса сомонга ҳомиладор бўлгандай,Фойдасиз поялар туққандай бўласиз.Руҳингиз сизларни олов каби еб битиради.

¹²Халқлар ёниб, кул бўлади,Кесилиб, оловга ташланган тикандай бўлади.

¹³Эй узоқдагилар, Менинг қилганларимни эшитинг,Эй яқиндагилар, қудратимни билиб олинг!”

¹⁴“Орамизда ким ямламай ютадиган олов билан тура олади?Орамиздаги ким ёниб битмас аланга ёнида қола олади?” деяҚуддусда гуноҳкорлар ваҳимага тушди,Нопокларни қўрқув эгаллаб олди.

¹⁵Мана, қаранг солиҳ яшаётганларга!Улар тўғри гапни гапиради,Тамагирлик фойдасидан юз ўгиради,Пора олишдан қўлларини тияди.Қотилларнинг фитналарига қўшилмайди,Кўзларини ёвузлик жалб қила олмайди.

¹⁶Ҳа, шундайларнинг маскани юксакларда бўлади,Тоғлардаги қоялар бошпанаси бўлади.Нону суви ҳеч қачон етмай қолмайди.

¹⁷Мана, кўзларингиз улуғвор шоҳни,Кенг ёйилган юртни кўради.

¹⁸Шунда ўтмишдаги қўрқувни эслаб, дейсиз:“Қани экан ўша бош лашкарбоши?Қани ўша ўлжаларни ўлчаган одам?Қани энди минораларни санаганлар?”

¹⁹Сизлар тилларини тушунмайдиган,Гапларини англамайдиган,Ўша такаббур халқни энди кўрмайсиз!

²⁰Мана, қаранг Қуддусга!Байрамларимиз шаҳрига боқинг.Ўз кўзларингиз билан Сионни,Ўша осуда масканни кўрасиз.Бу чодир ҳеч қачон кўчмайди,Унинг қозиқлари сурилмайди,Биронта арқони узилмайди.

²¹Ҳа, у ерда қудратли Эгамиз бизнинг шоҳимиз бўлади,У ерда кенг дарёлару ирмоқлар бўлади.Эшкакли уруш кемалари кечиб ўта олмайди,Елканли жанг кемалари ҳам у ерда суза олмайди.

²²Ахир, Эгамиз ҳукмронлик қилади,Унинг Ўзи қонун–қоидани ўрнатади.Эгамиз бизнинг шоҳимиздир,Унинг Ўзи бизга нажот беради.

²³Кемангизнинг мачтаси мустаҳкам эмас,Унинг арқонлари заифлашган,Унинг елкани ёйилмайди[180].Сўнг мўл–кўл ўлжа бўлинади,Ҳатто чўлоқ ҳам ўлжага шерик бўлади.

²⁴Орангизда ҳеч кимса, “Мен хастаман”, демайди,Қуддусдагиларнинг гуноҳлари кечирилади.