Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Ишаё 38 Bible Online

Ишаё 38 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Ишаё 38

¹Ўша кунлари Ҳизқиё қаттиқ касал бўлиб қолди. Омиз ўғли Ишаё унинг ҳузурига келиб, шундай деди: “Эгамиз шундай айтмоқда: ‘Тайёргарлигингни кўриб қўявер, тузалмайсан энди, ўласан.’”

²Ҳизқиё юзини деворга буриб, Эгамизга ёлворди:

³“Эй Эгам! Эсла! Доимо содиқлик ва бутун қалбим билан ҳузурингда юрдим! Кўз ўнгингда ўша яхши ишларни қилдим.” Шундай деб аччиқ–аччиқ йиғлади.

⁴Шундан кейин Ишаёга Эгамизнинг қуйидаги сўзи аён бўлди:

⁵“Бориб, Ҳизқиёга шундай деб айт: ‘Бобонг Довуднинг Худоси — Эгамиз шундай айтмоқда: «Илтижоларингни эшитдим, кўз ёшларингни кўрдим. Умрингни яна ўн беш йилга узайтираман.

⁶Ўзингни ва бу шаҳарни Оссурия шоҳининг қўлидан халос қиламан. Ҳа, бу шаҳарни ҳимоя қиламан.

⁷Эй Ҳизқиё! Мана сенга Мендан нишона. Мен, Эганг, берган ваъдамни бажараман.

⁸Мана қара! Ботаётган қуёш Охознинг зинапоясига[213] соя тушириб турибди. Ўша сояни ўн қадам орқага сурдираман».’”Шундай қилиб, соя ўн қадам орқага кетди.

⁹Шоҳ Ҳизқиё соғайгандан кейин қуйидаги шеърни ёзди:

¹⁰Мен айтдим: “Ҳаётим чўққисидаЎликлар диёрига[214] бораманми?Умримнинг қолгани хазон бўлсинми?

¹¹Мен Эгамни кўрмайман.Ҳа, Уни кўрмасман бу ёруғ ер юзида.Тирик зотларни энди кўрмайман.Бу дунёдагилар билан бўлмайман.

¹²Чўпоннинг чодири йиғилганидайМенинг умрим узилди,Мендан тортиб олинди.Умрим тўқувчининг матоси каби битди.Унинг дастгоҳидаги ипдайМенинг умрим ҳам қирқилди.Эй Раббий, туну кун мени қийнайсан.

¹³Тонггача фарёд қилдим,Шердай ҳамма суякларимни синдирасан.Эй Раббий, туну кун мени қийнайсан.

¹⁴Қалдирғочу турнадай нола қилдим,Мусичадай оҳ–воҳ қилдим.Юқорига қарайвериб, кўзларим толди,Эй Раббий, эзилдим, ёрдам бер менга!

¹⁵Энди мен нима десам экан?!Эгам менга нима айтган бўлса,Унинг Ўзи ўшани қилди.Жоним тортган бу азоблар туфайлиУмрим бўйи итоат этиб юраман[215].

¹⁶Эй Раббий, Сенинг тарбиянг яхшидир,Чунки у ҳаёту соғликка етаклайди.Сен менга соғлигимни қайтардинг,Менга қайта ҳаёт бахш этдинг.

¹⁷Мана, ҳамма қийинчилигимЯхшиликка айланди.Қабрдан мени сақладинг[216],Ҳамма гуноҳларимни кечирдинг.

¹⁸Ахир, ўликлар диёри[217] Сенга шукр қилмайди,Ўлим Сенга ҳамду сано айтмайди.Қабрга борадиганларСенинг садоқатингдан умид қилмайди.

¹⁹Мана, мен сенга шукр айтмоқдаман.Ахир, тириклар, фақатгина тирикларСенга шукр айтадилар–ку!Оталар ўзларининг фарзандларигаСенинг садоқатингни билдирадилар.

²⁰Эгам мени қутқаради.Бутун умримиз бўйи торли асбоблар илаЭгамнинг уйида биз куйлаймиз.”

²¹Ишаё: “Анжир ширасини олиб келиб, яранинг устига қўйинглар. Шунда Ҳизқиё соғаяди”, — деган эди.

²²Ҳизқиё эса: “Эгамизнинг уйига боришимни қандай биламан? Буни нима исботлайди?” — деб сўраганди[218].