Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Ишаё 44 Bible Online

Ишаё 44 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Ишаё 44

¹Эгам айтар: “Энди эшит, эй қулим Исроил!Эй Ёқуб насли! Мен сени танлаганман.

²Мен, Эганг, сени яратганман, она қорнида сенга шакл берганман.Сенинг мададкоринг, Мен, шундай айтмоқдаман:‘Қўрқма, эй азиз Исроил![239]Эй Ёқуб насли, Мен сени танлаганман.

³Чанқоқ ерга Мен сув бераман,Қақраган тупроқда ирмоқлар оқизаман.Наслингга Руҳимни бераман,Зурриётинг устига Ўз баракамни ёғдираман.

⁴Улар оқар сув бўйидаги тол дарахти каби,Майсалар орасидан ўсиб чиқади.

⁵Бири: «Мен Эгамникиман», деб айтади,Бошқаси Исроил халқига[240] қўшилай, деб келади.Яна бири қўлига: «Эгамники», деб ёзади–да,Исроил халқининг бириман, деб айтади.’”</p>

⁶Исроилнинг Шоҳи, унинг Қутқарувчиси,Сарвари Олам — Эгамиз шундай айтмоқда:“Биринчию охирги Мен Ўзимман,Мендан бошқа ҳеч бир худо йўқ!

⁷Ким Менга ўхшайди? Қани, гапирсин–чи!Қадимий халқни яратганимдан бериНима бўлганларини бошдан айтиб берсин!Келажакда нима бўлишини билдирсин.

⁸Ваҳимага тушманг, қўрқманг!Сизга қадимдан эълон қилиб, билдирмадимми?!Сизлар Менинг гувоҳларимсиз!Мендан бошқа худо борми?!Йўқ, бошқа қоя йўқ.Мен бошқа ҳеч бирини билмайман!

⁹Бут ясайдиганларнинг ҳаммаси ҳеч нарсадайдир. Хуш кўрган бутлари ҳеч фойда келтирмайди. Ўша бутларнинг гувоҳлари кўр, жоҳилдир. Шунинг учун улар шарманда бўлиб қолади!

¹⁰Ахир, ким фойдасиз худоларнинг тасвирларини ясайди!

¹¹Ҳали ўша бутпараст дўстларнинг ҳаммаси шарманда бўлади. Бут тайёрловчиларга қаранг. Улар ҳам оддий одамлар–ку! Қани, ҳаммаси тўплансин! Улар қўрқувга тушиб, биргаликда шармандаю шармисор бўлади.

¹²Бут ясайдиган темирчи асбобини олади. Буюмни кўмир чўғи устида қиздиради. Болғаси билан уни ясайди. Қўлининг кучи билан ишлайди. Қорни очиб, ҳолдан тояди. Ташналикдан силласи қурийди.

¹³Дурадгор ип билан ёғочни ўлчайди. Хоҳлаган шаклини чизиб олиб, ранда билан ишлов беради. Уни инсон шаклида ясайди. Унга инсон чиройини беради–да, саждагоҳга ўрнатади.

¹⁴Ўрмонда сарв, эман дарахтларини танлайди. У ўзи учун садр дарахтларидан кесиб олади. Ёки қарағай дарахтини ўтқазади. Ёмғир эса ўша дарахтни ўстиради.

¹⁵Кейин булар одамга ўтин бўлади. Одам ёғочнинг баъзиларини олиб исинади. Баъзиларини эса ёқиб, нон ёпади. Яна ўзига худо ҳам ясаб, унга сажда қилади. Бут ясаб, унга мук тушиб, таъзим қилади!

¹⁶У ўтинларнинг ярмини ёқади. Оловда гўшт пишириб, қорнини тўйдиради. Исиниб бўлгач: ‘Оҳ, оҳ, исиниб олдим, оловнинг тафтидан жоним ором оляпти’, — дейди.

¹⁷Ёғочнинг қолганидан эса худосини, ўзининг бутини ясайди. ‘Мени ўзинг қутқар, ахир, сен менинг худойимсан!’ деб бутга ибодат қилади, мук тушиб сажда этади.

¹⁸Улар ҳеч нарсани билмайдилар, тушунмайдилар. Кўзларию юракларида тўсиқ бор, улар кўрмайди, тушунмайди.

¹⁹Бирортаси ҳам ўйлаб кўрмайди. ‘Ўтиннинг бир қисмини ёқдим. Оловида нон ёпдим, гўшт пишириб едим. Энди қолганидан жирканч нарса ясайманми?! Ёғоч ғўласига таъзим қиламанми?!’ — деб айтишга ақл–идрок йўқ.

²⁰Эҳ, кул ейдиганлар! Алданган қалби уни адаштиради. У ўз жонини қутқара олмайди. ‘Қўлимдаги шу нарса сохта–ку!’ — деб ўзига айтмайди.

²¹Эй Ёқуб насли! Эй Исроил халқи!Буларни ёдда тут!Сизлар Менинг қулимсиз.Мен сизларни яратдим,Ҳа, сизлар Менинг қулимсиз!Эй Исроил, Мен сизларни унутмайман!

²²Гуноҳларингизни булутдай ҳайдадим,Айбларингизни тумандай тарқатдим,Сизларни қутқарганман,Менга қайтинг.”</p>

²³Эй самолар, шодликдан ҳайқиринг!Мана, Эгамиз ажойиб бир иш қилди!Ҳайқиринг, эй заминнинг тубсиз жойлари!Шодликдан ҳайқиринг, эй тоғлар,Эй ўрмон, ўрмондаги ҳар бир дарахт!Ҳа, Эгамиз Ёқуб наслини қутқариб, Ўзига олди.У Исроил халқи орасида улуғланмоқда.

²⁴Қутқарувчингиз, онангиз қорнида сизга шакл берганЭгамиз шундай айтмоқда:“Ҳаммасини яратган Мен Эгангизман,Ёлғиз Ўзим самоларни ёйганман![241]Бир Ўзим заминни яратганман!

²⁵Фолбинларнинг аломатларини беҳудага чиқараман,Башоратгўйларни лақиллатаман,Донишмандларга зарба бериб,Билган нарсаларини нодонликка чиқараман.

²⁶Ўз қулимнинг башоратини ижро этаман,Элчиларимнинг айтганларини қиламан.Мен Қуддус ҳақида:‘Бу ерда яна инсон яшайди’, деб айтмоқдаман.Яҳудо шаҳарлари ҳақида:‘Улар қайтадан қурилади,Вайроналарини тиклайман’, деб айтмоқдаман.

²⁷Чуқур сувларга шундай дейман:‘Қуриб бит! Дарёларингни қуритаман.’

²⁸Шоҳ Куруш[242] ҳақида шундай дейман:‘У Менинг чўпоним.Менинг барча хоҳишимни у бажаради.’Куруш шундай дейди:‘Қуддус қайта қурилсин,Маъбад яна тиклансин.’”