Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Ишаё 47 Bible Online

Ишаё 47 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Ишаё 47

¹Эгам айтар: “Пастга туш, тупроққа ўтир,Эй бокира қиз[251]Бобил!Ерга ўтир, энди тахтинг йўқ,Эй Бобилликлар![252]Мана, энди сен тўғрингда:‘Нақадар нозик, майиндир’, деб айтмаслар.

²Қани, тегирмон тошини ол, дон янчгин.Ёпинчиғингни еч, этагингни йиғиштир,Болдирингни оч, дарёлардан кечиб ўт[253].

³Яланғоч жойларинг очилади,Шармандалигинг кўриниб қолади.Мен қасос оламан,Ҳеч кимга шафқат қилмайман.”

⁴Қутқарувчимиз Исроил халқининг муқаддас Худосидир.Унинг номи Сарвари Оламдир.

⁵Эгам айтар: “Жим ўтир, қиз Бобил![254] Зулматга жўна!Энди сени: ‘Юртларнинг маликаси’, деб айтмайдилар.

⁶Мен халқимдан ғазабландим,Ўз мулкимни ҳаром қилдим.Уларни сенинг қўлингга бердим.Сен эса уларга шафқат қилмадинг,Ҳатто кексаларнинг елкасига ҳамҒоят оғир бўйинтуруқ солдинг.

⁷Шунда: ‘Мен то абад оламнинг маликаси бўламан’, деб айтдинг.Аммо буларнинг нима билан тугашиниЎйлаб кўрмадинг, ақлингга келтирмадинг.

⁸Энди бунга қулоқ сол! Эй ҳашаматни севувчи!Бехатар ўтириб, ўзингча айтасан:‘Мендан бошқа малика йўқ,Тул қолмасман, фарзанд доғини кўрмасман.’

⁹Мана шу иккаласи ҳамБир кунда бошингга тушади:Ҳа, кўп сеҳр–жодулар қилардинг,Афсунларингнинг кучи кўп эди.Шунда ҳам тамомила болаларингдан айриласан,Тул бўлиб қоласан.

¹⁰Ўз ёвузлигингга ишондинг,‘Мени ҳеч ким кўрмайди’, дединг.Донолигинг, билиминг сени йўлдан адаштирди,Ўзингга: ‘Мана, мен!Мендан бошқаси йўқ’, дединг.

¹¹Мана, бошингга кулфат тушади,Уни сеҳр–жоду билан даф қилолмайсан.Бошингга бахтсизлик ёғилади,Сен уни қайтара олмайсан.Ҳалокат сенга бирданига келади,Бу тушингга ҳам кирмаган.

¹²Қани, сеҳр–жодуингни ишга сол,Кўпроқ афсунгарлик қил,Ахир, ёшлигингдан бундай ишларгаСен одатлангансан.Балки бирон нарсага эришарсан,Балки биронтасини қўрқитарсан.

¹³Олган маслаҳатларинг кўплигиданСен чарчаб қолдинг.Қани, энди ўша мунажжимларинг, таъбирчиларинг?Ҳар янги ой чиққанда тақдирингдан башорат қиладиганлар қани?Улар келсин–чи!Энди ўшалар сени қутқарсин.

¹⁴Ана, ҳаммалари сомонга ўхшаб қолди–ку!Олов уларни ямламай ютади!Жонларини оловдан қутқаролмайди.Исиниш учун кўмирлари бўлмайди.Олдида ўтирай, деса олови бўлмайди[255].

¹⁵Ёшлигингдан сен билан олди–берди қилган ҳар бир одам,Сен билан бирга ишлаганларнинг ҳаммаси шундай бўлиб қолади.Улар ўз йўлига қараб кетади!Сени қутқарадиган бирор кимса бўлмайди.”