Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Ишаё 51 Bible Online

Ишаё 51 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Ишаё 51

¹Эгам айтар: “Эй нажотга умид боғлаганлар,Мен, Раббийга интилаётганлар,Менга қулоқ солинг!Ўзингиз кесиб олинган қояга қаранг,Ўзингиз қазиб олинган конга қаранг.

²Отангиз Иброҳимга боқинг,Сизни туққан Сорага қаранг.Иброҳимни чақирганимда, у ёлғиз эди,Мен унга барака бериб, кўпайтирдим.

³Мана, Мен, Эгангиз, Қуддусга[266] тасалли бераман,Унинг барча вайроналарига тасалли бераман.Унинг саҳросини Адан боғига айлантираман,Унинг чўлини Менинг боғимдай қиламан.У ерда шодлик, севинч бўлади,Шукроналик, қўшиқ садоси янграйди.

⁴Эй халқим! Менга қулоқ солинг!Қулоқ тутинг Менга, эй элатим!Мана, таълимот Мендан чиқиб боради,Бирпасда адолатим халқларга нур бўлади.

⁵Менинг нажотим ўз йўлига чиқди,Мен ғалаба қозонадиган вақт яқинлашмоқда.Халқлар орасида қўлим ила адолат ўрнатаман,Денгиз ортидаги юртлар Менга умид боғлайди,Улар қўлимнинг қудратидан умид қилади.

⁶Кўзларингизни самоларга қаратинг,Пастга, ер юзига назар солинг.Самолар тутун каби йўқолади,Замин кийим каби тўзиб битади.Замин аҳли чивиндай ўлиб кетади,Менинг нажотим эса то абад бўлади,Менинг ғалаба бекор қилинмайди.

⁷Эй таълимотимни қалбига жо қилганлар,Сизлар нима тўғри эканлигини биласизлар.Менга қулоқ солинг!Инсон ҳақоратларидан қўрқманглар,Уларнинг таҳқирларидан хафа бўлманглар.

⁸Куя кийимни, қурт жунни еб битиргандайУлар ҳам йўқ бўлиб кетади.Менинг ғалаба эса абадий бўлади,Нажотим насллар бўйи давом этади.”

⁹Уйғон, уйғон, эй Эгамизнинг қўли!Куч–қудратга тўлгин!Уйғон қадимги пайтлардагидай,Азалий насллар давридагидай.Махлуқ Раҳобни[267] парчалаган Сен эмасмидинг?!Аждарни санчиб ташлаган Сен эмасмидинг?!

¹⁰Сен эмасмидинг денгизни қуритган,Ғоят тубсизликдаги сувларни қуритган?!Ўзимга тегишли бўлганлар ўтсин, дебДенгиз тубини йўл қилган Сен эмасмидинг?!

¹¹Эгамиз қутқарганлар қайтиб келади,Қўшиқ айтиб Қуддусга келади.Абадий шодлик уларнинг бошида тож бўлади.Улар шодлик, севинчга етишади,Қайғу, надомат улардан узоққа қочади.

¹²Эгам айтар: “Мен Ўзим сизларни юпатаман!Кимдан қўрқасиз? Ўладиган бандаданми?Майсага ўхшаб сўлийдиган инсон зотиданми?!

¹³Самоларни ёйган[268], замин пойдеворини[269] ўрнатган,Сизларни Мен, Яратган Эгангизни унутиб қўйдингиз.Сизни қирмоқчи бўлган золимнинг ғазабиданҲар доим титраб–қақшаб турасиз.Аммо қани энди золимнинг ғазаби?!

¹⁴Мазлумлар тез орада озод бўлади,Улар ўлмайди, қабрга тушмайди,Нонга зор бўлмайди.

¹⁵Мен Эгангиз Худоман.Денгизни қўзғатадиган,Тўлқинларни гувиллатадиган Менман.Менинг номим Сарвари Оламдир!

¹⁶Оғзингизга сўзларимни солдим,Сизларни қўлим соясида яширдим.Самоларни ўрнатганман,Замин пойдеворини қўйганман.Қуддусга: ‘Сен Менинг халқимсан’, деганман.”</p>

¹⁷Уйғон, уйғон эй Қуддус, оёққа тур!Сен Эгангнинг қўлидан ғазаб косасидан[270] ичдинг!Тагидаги қуйқумигача ичиб,Гандираклаб қолдинг.

¹⁸Ўзинг туққан шунча ўғиллар орасиданСени етаклайдиган биронтаси ҳам йўқ.Ўзинг ўстирган шунча ўғиллар орасиданҚўлингдан тутадиган биронтаси йўқ.

¹⁹Бошингга қўш фалокат келди,Ким сенга тасалли беради?!Атрофингда талончилигу ҳалокат, очлигу қилич,Ким сени юпата олади?![271]

²⁰Ҳар бир кўча бошидаЎғилларинг сулайиб ётибди.Улар тўрга тушган кийиклар кабидир.Эгангиз бор қаҳр–ғазабию Ўз танбеҳи биланУларни шу аҳволга солди.

²¹Шу боис энди бунга қулоқ солинг,Эй азоб чекканлар!Сизлар мастсиз, аммо шаробдан эмас!

²²Ўз халқини ҳимоя қиладиган Худойингиз,Эгангиз Раббий шундай айтмоқда:“Мана, сенинг қўлингданГандираклатадиган косани олдим.Энди ғазабим косасидан бошқа ичмайсан.

²³Уни сенга азоб берганлар қўлига бераман.Улар сенга: ‘Ерга ёт, устингданБосиб ўтайлик’, деган эди.Елкаларинг уларга ер каби бўлди.Сен ўзинг йўлдай бўлдинг,Улар устингдан босиб ўтди.”