Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Еремиё 2 Bible Online

Еремиё 2 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Еремиё 2

¹Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди:

²— Қуддусга бориб, жар сол. “Эгангиз шундай деб айтмоқда:Ёшлигингдаги вафодорлигинг ёдимда,Келинчаклигингдаги севгинг эсимда.Сен саҳрода Менга эргашган эдинг,Экин экилмаган ерда орқамдан юрар эдинг.

³Эй Исроил, сен Менга бағишланган эдинг,Ўримимнинг илк ҳосилига ўхшаган эдинг.Ўша ҳосилни еган ҳар ким айбдор ҳисобланарди,Бундайларнинг бошига кулфат келар эди”, деб айтмоқда Эгамиз.</p>

⁴Эй Ёқуб хонадони, жамики Исроил уруғлари, Эгамизнинг сўзларини эшитинглар.

⁵“Эгамиз шундай демоқда:Ота–боболарингиз Мендан нима айб топдилар?Нима учун Мендан узоқлашдилар?Улар бетайин бутларга сиғиндилар,Ўзлари ҳам бетайин бўлиб қолдилар.

⁶Улар Менга интилмайдилар.Мен эса уларни Мисрдан олиб чиққан эдим,Чўлдан, чуқурликларга тўла саҳродан олиб ўтгандим,Зулмат қамраган қақроқ ерда олиб юрган эдим.Одам яшамаган, оёқ етмаган жойдан олиб ўтган эдим.

⁷Мен сизларни ҳосилдор юртга олиб келгандим,Меваларидан, мўл ҳосилидан енглар, деган эдим.Аммо сизлар келиб, юртимни ҳаром қилдингизлар,Мулкимни жирканч бир жойга айлантирдингизлар.

⁸Руҳонийлар Менга интилмайдилар,Қонун ҳимоячилари Мени билмадилар,Ҳукмдорлар Менга қарши бош кўтардилар,Пайғамбарлар Баал номидан башорат қилдилар,Ҳеч нарсага ярамайдиган бутларга кўнгил боғладилар.</p>

⁹Эгамиз шундай демоқда:— Мен сизларни яна бир бор айблайман,Набираларингизни ҳам айблайман.

¹⁰Ғарбдаги Кипр қирғоқларига бориб кўринглар,Шарқдаги Кедарга одам жўнатиб, билиб келинглар.Бундай воқеа ҳеч юз берганмикан?

¹¹Бирон халқ ўз худоларидан воз кечганмикан?!Xудoлари ҳақиқий бўлмаса–да, улардан юз ўгирганмикан?!Менинг халқим эса ўз улуғвор Худосидан воз кечди,Қадрсиз бутларга Мени алмаштирди.

¹²Эй осмон, бундан ҳайратлангин,Ваҳима ичра титрагин.— Эгамизнинг каломи шудир. —

¹³Менинг халқим иккита гуноҳ қилди:Улар Мени — ҳаётбахш сув булоғини тарк этдилар.Ўзлари учун сардобалар қазидилар,Сувни ушлаб туролмайдиган ёриқ сардобалар қурдилар.</p>

¹⁴Исроил қулмиди?! Ёки қулликда туғилганмиди?Нечун унда у ғанимларига ўлжа бўлди?

¹⁵Ғанимлари унга шердай ўкирди,Овози борича унга бўкирди.Ўшалар дастидан Исроил юрти хароб бўлди,Шаҳарлари вайрон бўлиб, ҳувиллаб қолди.

¹⁶Нуф ва Тахпанхасдаги халқларСочингни қириб ташладилар.

¹⁷Эй Исроил, сенга йўл кўрсатган Худони тарк этдинг,Шу қилмишинг билан ўз бошингни ўзинг единг.

¹⁸Энди нега Мисрга борасан?Нил сувидан ичиш учунми?!Нечун Оссурияга йўл оласан?Фурот сувидан ичиш учунми?!

¹⁹Қабиҳлигинг ўзингнинг бошингга етади,Хиёнатинг сени маҳкум қилади.Эганг Худони тарк этганингНақадар ёмон ва аламли эканиниКўриб, билиб қўйгин.Сен Мендан қўрқмас экансан”, демоқдаПарвардигори Олам — Раббий.</p>

²⁰“Эгамиз шундай демоқда:— Эй Исроил, сен анча олдин бўйинтуруғингни синдирган эдинг,Кўп вақт олдин кишанларингни узган эдинг.“Сенга хизмат қилмайман!” деб айтган эдинг.Ҳар бир баланд тепаликда бутларга сажда этдинг,Ҳар бир яшил дарахт остида фоҳишадай ётдинг.

²¹Мен сени аъло токдай эккан эдим,Сен энг сара уруғдан пайдо бўлган эдинг.Нечун энди айниб қолдинг?Нега ёввойи токка айланиб қолдинг?

²²Сен ўзингни ишқор билан ишқаласанг ҳам,Кўп совун ишлатиб, ўзингни ювсанг ҳам,Айбдорлик доғларинг кетмайди,Булар доим кўз ўнгимда бўлади”,Эгамиз Раббийнинг каломи шудир.

²³Шундай экан, қандай қилиб:“Булғанмадим”, деб айтасан?!Нега “Баалга сиғинмадим”, дейсан?!Водийда қилган ишларингга қара,Қилган қилмишларинг ҳақида ўйлаб кўр,Сен ҳирси қўзиган она туяга ўхшайсан,Ўзингни у ёқдан–бу ёққа урасан.

²⁴Саҳрода улғайган бир қулонга ўхшайсан,Шаҳватинг қўзиганда, ҳавони искайсан.Сенинг ҳирсингни ким қондира олади?Ҳеч бир эркак сенга эришиш учун ўзини уринтириши шарт эмас,Жуфтлашиш даврида сени осонликча топиб олишади.

²⁵Эй Исроил, бошқа худоларнинг кетидан югураверма,Чориғинг йиртилгунча, томоғинг қуригунча улар кетидан юравермагин.Лекин сен шундай дединг:“Гапирганинг бефойда,Ахир, мен ўша худоларни севиб қолдим,Уларнинг кетидан бормасам бўлмайди.”</p>

²⁶Қўлга тушган ўғри шарманда бўлгандай,Исроил халқи ҳам шарманда бўлади.Уларнинг ўзлари, шоҳлари, аъёнлари уятга қолади,Руҳонийлару пайғамбарлари шарманда бўлади.

²⁷Улар ёғочга: “Менинг отам сенсан” дейишади,Тошга: “Туққан онам сенсан”, деб айтишади.Аммо Менга юз бурмай, орқа ўгиришади,Бошларига кулфат келганда эса,“Бизга нажот бер!” дея Менга ёлворишади.

²⁸Хўш, ўзларингиз учун ясаган худоларингиз қани?Кулфат чоғида сизларни қутқара олса, келсин.Шаҳарларингиз қанча кўп бўлса,Худоларингиз ҳам шунчадир, эй Яҳудо халқи.

²⁹“Нечун Мен билан даъволашасиз?!Ҳаммангиз Менга қарши бош кўтардингиз!” деб айтмоқда Эгамиз.

³⁰Эй халқим, сени жазолаганим зое кетибди.Сен барибир гапимга кирмадинг.Сенинг қиличинг йиртқич арслондай,Пайғамбарларингни қириб ташлади.

³¹Эй бу насл, Эгангнинг гапларига қулоқ сол!Наҳотки Мен Исроил учун саҳродай бўлган бўлсам?!Наҳотки, зулмат қоплаган қоронғи ердай бўлган бўлсам?!Нечун халқим: “Энди озодмиз, олдингга қайтиб бормаймиз”, деб айтади?

³²Қиз бола тақинчоқларини унутадими?!Келинчак ўз либосини эсдан чиқарадими?!Йўқ! Аммо халқим Мени унутди,Орадан сон–саноқсиз кунлар ўтиб кетди.

³³Ошиқларни топишга нақадар устасан!Энг бузуқ аёл ҳам сендан ўрганса бўлади.

³⁴Сен кийимларингни доғ қилдинг,Айбсиз қашшоқларнинг қонига беладинг,Улар уйингга ўғри бўлиб тушмаган эди.Шунга қарамай сен:

³⁵“Айбсизман”, деб айтасан.“Эгамиз ғазабидан тушгани аниқ”, дейсан.“Гуноҳ қилмадим”, деганинг учун,Мен сени жазолайман.

³⁶Нега сен енгилтаклик қиласан?Нега иттифоқчиларингни ўзгартирасан?Сен Оссуриядан ёрдам олмаганингдай,Мисрдан ҳам ҳеч қандай ёрдам олмайсан.

³⁷Сен Мисрдан чиқиб келасан,Уялганингдан юзингни қўлинг билан тўсасан.Зеро, сен умид боғлаган халқни Эгамиз рад этди.Сен улардан ҳеч қандай наф кўрмайсан.”