Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Еремиё 22 Bible Online

Еремиё 22 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Еремиё 22

¹Эгамиз менга шундай деди: “Яҳудо шоҳи саройига бориб, қуйидаги гапларимни айт:

²Эй, Довуд тахтида ўтирган Яҳудо шоҳи, эшит. Аъёнларинг ва мана бу саройга кирган одамларинг ҳам сен билан бирга Эгамизнинг сўзини эшитсин.

³Эгамиз шундай демоқда: Адолат ва тўғрилик билан иш тутинг. Жабрдийдаларни зўравонларнинг қўлидан қутқаринг. Мусофирларга, етим ва беваларга ноҳақлик қилманг, уларни эзманг. Бу ерда бегуноҳ одамнинг қонини тўкманг.

⁴Борди–ю, сизлар ҳақиқатан ҳам буларга риоя қилсангизлар, Қуддус тахтида доим Довуд наслидан бўлган шоҳ ўтиради. Жанг араваларию отлар минган шоҳлар сарой дарвозаларидан киришади. Аъёнлар ва халқ ҳам улар билан бирга киради.

⁵Борди–ю, бу амрларимга риоя қилмасангизлар, Мен Ўзимнинг номим ҳақи онт ичиб айтаманки, бу сарой вайрон бўлади.” Эгамизнинг каломи шудир.

⁶Эгамиз Яҳудо шоҳининг саройи ҳақида шундай демоқда:“Сен Мен учун гўзал Гилад юртига ўхшайсан,Бамисоли Лубноннинг юксак чўққиларисан.Лекин қасам ичиб айтаманки, сен саҳрога ўхшаб қоласан,Ҳувиллаган бир шаҳарга айланиб қоласан.

⁷Сенга қарши босқинчиларни жўнатаман,Қуролланган одамларни юбораман.Улар сара садрларингни кесадилар,Ёғочларингни оловга ташлайдилар.

⁸Кўплаб халқлар бу шаҳар олдидан ўтаётиб, бир–бирларидан: “Нега Эгамиз бундай буюк шаҳарни шу кўйга солган экан–а?” деб сўрайдилар.

⁹Уларга шундай жавоб беришади: “Шаҳар аҳолиси ўзларининг Эгаси Худо билан тузган аҳдини бузди. Бошқа худоларга сажда қилиб, хизмат қиладиган бўлди.”</p>

¹⁰Ўлган шоҳингиз учун йиғламанг,У учун аза тутманг.Ундан кўра сургун бўлган шаҳзодангиз учун қайғуринг,У учун аччиқ–аччиқ кўз ёш тўкинг.Ахир, у энди қайтиб келмайди,Она юртини бошқа кўрмайди.

¹¹Шоҳ Йўшиёдан кейин Яҳудо тахтига Йўшиёнинг ўғли Ёҳухоз ўтирган эди. Шоҳ Ёҳухоз сургун қилингандан кейин Эгамиз у ҳақда шундай деди: “У бу ерга ҳеч қачон қайтиб келмайди.

¹²Сургун қилинган ерда оламдан ўтади, бу юртни бошқа кўрмайди.”</p>

¹³“Уйини ноҳақлик билан қурганнинг ҳолига вой!Юқори хоналарини адолатсизлик билан бино қилганнинг ҳолига вой!Бундай одам биродарини текинга ишлатади,Унинг меҳнат ҳақини бермайди.

¹⁴У шундай дейди:“Мана, ўзим учун катта сарой қурдим,Юқори қаватдаги хоналарни кенг қилдирдим.”У уйига катта ойналар қўйдирмоқда,Деворларини садр ёғочи билан қопламоқда,Уларни қирмизи рангга бўямоқда.

¹⁵Сен ўзинг учун кўп садр ёғочини йиғдинг,Бу билан сен яхши шоҳ бўлиб қолмадинг!Сенинг отанг ҳам хоҳлаганича еб–ичган,Аммо доим ҳақиқату адолатни ўрнатган.Шу сабабдан унинг иши юришган.

¹⁶У фақиру бечорани ҳимоя қилган,Шунинг учун фаровон ҳаёт кечирган.Худони билиш дегани шу эмасми?!”Эгамизнинг каломи шудир.

¹⁷“Сен эса фақат ноҳақ фойдани кўзлайсан.Бегуноҳ одамнинг қонини тўкасан,Зўравонлик ва зулм ўтказасан.”

¹⁸Шу сабабдан Йўшиё ўғли Яҳудо шоҳи Ёҳайиқим ҳақида Эгамиз шундай демоқда:“Унинг учун ҳеч ким аза тутмайди,“Вой, жигарим! Вой, жигарим!” дея йиғламайди.“Хўжайиним! Олампаноҳим!” дея ҳеч ким кайғурмайди.

¹⁹Уни ўлган эшакнинг аҳволига соладилар,Қуддус дарвозаларидан судраб чиқиб, отиб юборадилар.</p>

²⁰Эй Қуддус, Лубнонга чиқиб фарёд қилгин,Башан ўлкасига бориб, хитоб этгин.Аборим тоғларида туриб, овозинг борича бақиргин,Чунки ҳамма ўйнашларинг йўқ бўлди.

²¹Фароғатда яшаганингда, сенга гапирдим,Сен эса “Гапингга қулоқ солмайман!” деб айтдинг.Ҳа, ёшлигингдан шу йўлни тутгансан,Гапимга сен кирмагансан.

²²Шамол ҳамма чўпонларингни супуриб кетади,Ўйнашларинг сургун бўлади.Сен эса қабиҳ ишларинг туфайли уятда қоласан,Шармандаи шармисор бўласан.

²³Сен “Лубнон” саройида яшаб юрибсан,Садр дарахтлари орасида ин қургансан,Аммо туғаётган аёл каби дард чекасан,Азобдан инграйсан.</p>

²⁴Ёҳайиқим ўғли Ёҳайихин ҳақида Эгамиз шундай демоқда: “Эй Яҳудо шоҳи Ёҳайихин, борди–ю, сен Менинг ўнг қўлимдаги муҳр узугим бўлганингда эди, Мен барҳаёт Худо бўлганим ҳақи онт ичиб айтаманки, сени улоқтириб ташлаган бўлар эдим.

²⁵Сен кимдан қўрқсанг, сени ўшанинг қўлига бераман, сенда қасди борларнинг қўлига топшираман. Сени шоҳ Навухадназарнинг ва Бобилликларнинг қўлига бераман.

²⁶Сени ва сени туққан онангни бегона бир юртга, киндик қонинг тўкилмаган бир ерга улоқтириб юбораман. Сизлар ўша ерда ўласизлар.

²⁷Сизлар бу юртга қайтиб келишни орзу қиласизлар, аммо қайтиб келмайсизлар.”

²⁸Ёҳайихин ташлаб юбориладиган синиқ хумдай бўлиб қолади,Ҳеч кимга керак бўлмайдиган сопол идишга ўхшаб қолади.У болалари билан сургун бўлади!Ўзи билмаган юртга улоқтириб ташланади!

²⁹Эй юрт, юрт, юрт!Эгамизнинг сўзини эшит!

³⁰Эгамиз шундай демоқда:“Бу одамнинг фарзандларини насабномага киритманг,Уни ҳаётда омади йўқ, деб қайд қилинг.Унинг зурриётидан бирортаси муваффақият қозонмас,Бирортаси Довуд тахтига чиқа олмас.Яҳудода улар ҳеч қачон ҳукмронлик қилмайдилар.”