Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Еремиёнинг марсияси 2 Bible Online

Еремиёнинг марсияси 2 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Еремиёнинг марсияси 2

¹Вой шўрим!Раббимиз ғазабланиб,Қиз Қуддусни зулмат билан қоплади,У Исроилнинг салобатиниОсмондан ерга улоқтирди.Аччиқ қаҳри келганда,Ўз пойандози бўлган Маъбадини эсга олмади.

²Раббий аёвсиз вайрон қилдиЁқуб наслининг масканларини.Ғазаби келиб яксон қилдиҚиз Яҳудонинг қалъаларини.Оёқ ости қилиб, хўрладиШоҳлик ва унинг ҳукмдорларини.

³У қаттиқ ғазабга миниб,Исроилнинг бор қудратини йўқ қилди.Ғанимлар ҳужум қилганда,Ўз халқини ҳимоя қилмади.Авжига чиққан олов каби,Ёқубнинг юртини ёндириб юборди.

⁴У ғанимдай бизга қарата ёйини тортди,Ўқ узишга Унинг қўли тайёр турарди.У душмандай келишган йигитларимизни ўлдирди.Қиз Қуддуснинг чодирларига оловдай қаҳрини сочди.

⁵Раббий душманга ўхшаб қолди,Исроил юртини вайрон қилди.Хароб қилди барча саройларини,Яксон этди Исроил қалъаларини.Қиз Яҳудога келтирди ғам–ғусса,Унинг қайғусини орттирди минг ҳисса.

⁶Боғдаги чайлани йиқитгандай,Маъбадини У бузиб ташлади.Қуддусдаги байрам ва Шаббат кунларниЭгамиз бекор қилди.Шоҳлар ва руҳонийларниҒазаб устида рад этди.

⁷Раббий Ўз қурбонгоҳидан воз кечди,Ўз масканини ташлаб кетди.Қуддус саройларини ёвнинг қўлига берди.Эгамиз уйидаги ёвнинг ҳайқириғиБайрамдаги шодон овозларга ўхшайди.

⁸Ҳа, Эгамиз қиз Қуддуснинг деворлариниВайрон этишга қарор қилди.Деворларга бирма–бир қараб чиқди,Шаштидан қайтмади, ҳаммасини яксон қилди.Энди қалъаю деворлар қайғуряпти,Ҳаммаси хароб бўлиб ётибди.

⁹Қуддус дарвозалари тупроққа беланиб ётибди,Дарвоза тамбалари парчаланиб ётибди.Шоҳу амалдорлари сургун бўлишди,Қонунлар халққа ўргатилмас энди.Эгамиздан келган ваҳийларниПайғамбарлар энди кўрмайди.

¹⁰Қиз Қуддуснинг оқсоқоллариСукут сақлаб ерда ўтирибди.Бошларидан улар тупроқ сочган,Ўзлари қанорга ўранган.Бошларини солиб қуйиЎтирибди Қуддус қизлари.

¹¹Йиғлайвериб кўзларим толган,Ичимда юрагим тўкилиб кетган.Жигар–бағрим эзилиб кетди,Ахир, менинг халқим қирилиб кетди!Оч қолган гўдагу чақалоқларШаҳар кўчаларида ҳушсиз ётибди!

¹²“Қорним очди! Чанқадим!” дебОналарига улар фарёд қилар.Ярадор жангчидай шаҳар кўчаларида ҳушсиз ётишар.Оналарининг бағрида жон таслим этишар.

¹³Сен ҳақингда нима айтай?!Сени кимга солиштирай, эй қиз Қуддус?Нима деб юпатай?!Сени кимларга ўхшатай, эй бокира қиз Сион?Денгиздай чексиздир сенинг кулфатинг,Энди шифо бера олмас сенга ҳеч ким!

¹⁴Сенинг пайғамбарларингЁлғон ва беҳуда ваҳийлар айтишди.Гуноҳларингни фош қилмай,Сургуннинг олдини олишмади.Ёлғон башоратлар айтиб,Сени йўлдан оздиришди.

¹⁵Ўтган–кетганлар сендан ор қилиб,Қўл силтаб кетадилар.Ёқасини ушлаб, бошларини чайқайдилар,Эй қиз Қуддус, сени мазах қилиб шундай айтадилар:“Гўзалликда комил шаҳарми шу?!Бутун дунёнинг севинчимиш у!”

¹⁶Барча ёвларинг устингдан кулади,Ҳолингни кўриб ёқасини ушлайди.Тишларини ғижирлатиб айтишади:“Биз уни ямладик!Воҳ, қандай интизорлик биланБу кунни кутган эдик!Ниҳоят, ўша кунга етдик!”

¹⁷Эвоҳ, Эгамиз Ўз режаларини амалга оширди,Ўз айтганларини битта қолдирмай бажарди.Азалдан огоҳлантириб келгандайСизларни аёвсиз қириб ташлади.Ғанимларнинг қудратини юксалтирди,Ҳолингиздан душманларни хурсанд қилди.

¹⁸Шахар аҳлининг қалби Раббийга фарёд қилмоқда,Эй, қиз Қуддуснинг деворлари!Кўз ёшингиз кечаю кундуз дарё бўлиб оқсин.Ўзингизга тиним берманг,Кўз ёшингизни асло тўхтатманг!

¹⁹Тур, эй қиз Қуддус!Кечаси билан Худога илтижо қилиб чиққин!Юрагингни Раббийга сувдай тўкиб солгин!Қўлларингни узат осмонга,Фарзандларинг учун ёлворгин Унга!Ахир, улар очликдан ҳушсиз ётибдиҲар бир кўчанинг бошида.

²⁰Шундай ибодат қилгин:“Эй Эгам, кўрмайсанми буни:Не кўйларга солиб қўйдинг Сен халқингни?!Оналар эркалатиб ўстирган фарзандларини ейишяпти–ку!Руҳонию пайғамбарлар масканингда қирилиб кетяпти–ку!

²¹Ёшу қариларнинг жасадлари кўчада чангга беланиб ётибди.Қилич туфайли йигиту қизларим жувонмарг бўлди.Сен ғазабинг чиққан куни уларни ҳалок қилдинг,Аёвсиз уларни қириб ташладинг.

²²Менга қарши йиғдинг Сен теваракдаги ёвларни,Гўё зиёфатга чақиргандай таклиф қилдинг уларни.Ўша куни Сенинг ғазабингдан ҳеч ким қутилолмади,Бирор одам ўз жонини сақлаб қололмади.Эвоҳ, эркалаб ўстирган болаларимниДушманларим ўлдирди.”