Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Ҳизқиё 24 Bible Online

Ҳизқиё 24 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Ҳизқиё 24

¹Сургун бўлган пайтимизнинг тўққизинчи йили ўнинчи ойнинг ўнинчи кунида Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди:

²“Эй инсон, бу куннинг санасини ёзиб қўй, чунки Бобил шоҳи бугун Қуддусни қамал қилди.

³Бу исёнкор халқимга матал сўзлаб aйт: Эгангиз Раббий шундай демоқда: ўчоққа ўт ёқинг, қозонга сув қуйинг.

⁴Қозон ичига энг яхши гўштлардан — сон ва елка гўштларидан солинг, иликли суяклар билан қозонни тўлдиринг.

⁵Сурувнинг сара қўчқоридан сўйинг, ўчоққа кўпроқ ўтин йиғинг, қозондаги сувни қайнатинг, гўшту суякларни обдан пиширинг.

⁶Эгамиз Раббий шундай демоқда: “Қотиллар шаҳри Қуддуснинг ҳолига вой! Бу шаҳар қасмоқли қозон кабидир, унинг қасмоғи кетмайдиган бўлиб қолган. Қани, қозонни бир чеккадан бўшатинг, қўлингизга нима илинса, олиб кетаверинг.

⁷Шаҳар ичида қотиллик қилинди, одамларнинг қони қоятошга тўкилди. Ўша қон ерга тўкилганда эди, тупроқ билан кўмилиб кетарди.

⁸Мен қонни ўша қоя устида қолдирдим, уни яшириб бўлмайди. Мен уни кўрганимда ғазабим аланга олади, у Мени қотиллардан қасос олишга ундайди.”

⁹Шунинг учун Эгамиз Раббий айтмоқда: “Қотиллар шаҳри Қуддуснинг ҳолига вой! Мен Ўзим ўтинни баланд қилиб уяман.

¹⁰Қани, шох–шаббаларни йиғайин, олов ёқайин! Гўштни обдан пиширай, зираворлардан солай. Суяклар эса оловда ёниб йўқ бўлсин.

¹¹Қозонни бўшатайин, кўмир устига қўяйин! Темир қозонни қизаргунча қиздирайин. Ичидаги ифлосликлари эриб кетсин, қасмоқлари оловда куйиб, йўқ бўлсин.

¹²Эҳ, Ўзимни беҳуда уринтирибман. Қозоннинг қалин қасмоғи кетмади. Уни қасмоғи билан оловга ташланглар!

¹³Эй Қуддус, сен беҳаёлигинг билан ўзингни булғадинг. Мен сени тозалаб кўрдим, аммо сен ҳаромлигингча қолдинг. Энди устингга Ўз қаҳримни сочмагунимча сен покланмайсан.

¹⁴Мен, Эгангиз шундай дедим. Aйтганларимни амалга оширадиган вақти келди. Энди Ўзимни тутиб турмайман. Сенга ачинмайман, Ўз шахтимдан қайтмайман. Тутган йўлларингга, қилган қилмишларингга яраша сени жазолайман”, деб айтмоқда Эгамиз Раббий.</p>

¹⁵Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди:

¹⁶“Эй инсон, Мен ўлат юбориб, сени кўзинг қувончидан жудо қиламан. Аммо сен аза тутма, фарёд қилма, кўз ёш тўкма.

¹⁷Инграган товуш чиқарма, ўлган азиз одаминг учун мотам тутма. Саллангни ечма, оёқ яланг юрма. Юзингни ёпма, таъзияхоналарда ейиладиган овқатдан ема.”

¹⁸Эрталаб мен халойиққа гапирдим. Ўша куни кечқурун эса менинг хотиним оламдан ўтди. Эртаси куни мен Худонинг айтганини қилдим.

¹⁹Одамлар мендан: “Нимага бундай қиляпсан? Бу билан бизга бирон нарса айтмоқчимисан?” деб сўрадилар.

²⁰Мен уларга шундай жавоб бердим: Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилиб,

²¹Исроил халқига шу гапларни айтиб қўйишимни буюрди. Эгамиз Раббий шундай демоқда: “Фахрланадиган қўрғонингиз, кўзингиз қувончи, юрагингиз орзуси бўлмиш муқаддас масканимни Мен ҳаром қилдираман. Қуддусда қолган ўғил–қизларингиз қиличдан ҳалок бўлади.”

²²Шунда мен нима қилган бўлсам сизлар шуни қиласизлар. Сизлар юзингизни ёпмайсизлар, таъзияхоналарда ейиладиган овқатдан емайсизлар.

²³Саллангизни ечмайсизлар, оёқ яланг юрмайсизлар, аза тутмайсизлар, фарёд қилмайсизлар. Гуноҳларингиз сизларни адойи тамом қилади, дардингизни бир–бирингизга инграб айтасизлар.

²⁴Мен сизлар учун бир аломат бўламан, мен ҳозир нима қилаётган бўлсам сизлар ҳам шуни қиласизлар. Ўша вақт келганда бу ишларни Эгангиз Раббий қилганини билиб оласизлар.

²⁵Эгамиз менга шундай деди: “Эй инсон, Мен халқимнинг қўрғонини, завқу шуҳратини, кўз қувончи, юрак орзуси бўлмиш Маъбадни вайрон қилган куним ўғил–қизларини ҳам қирдириб ташлайман.

²⁶Қирғиндан қочиб қутулган бир одам ўша куни ёнингга келади. У бўлиб ўтган воқеаларни сенга сўзлаб беради.

²⁷Шунда сен яна тилга кирасан. Келган ўша одам билан гаплашасан, бошқа сукут сақламайсан. Хуллас, халқим учун бир аломат бўласан, шунда Эгангиз Мен эканлигимни улар билиб оладилар.”