Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Саҳрода 21 Bible Online

Саҳрода 21 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Саҳрода 21

¹Нагав чўлида[106] истиқомат қилаётган Арод шоҳи: “Исроил халқи Оторим йўлидан келяпти экан”, деган хабарни эшитиб жангга отланди. Канъон наслидан бўлган бу шоҳ Исроил халқи билан жанг қилиб, улардан бир нечтасини асир олди.

²Бу воқеадан сўнг Исроил халқи Эгамизга қасам ичиб, шундай деди:— Эй, Эгамиз! Агар Сен шу халқни бизнинг қўлимизга берсанг, уларнинг ҳамма шаҳарларини бутунлай вайрон қиламиз[107].

³Эгамиз Исроил халқининг илтижосини эшитиб, Канъон халқини уларнинг қўлига берди. Улар Канъонликларнинг ўзларини қириб ташлаб, шаҳарларини бутунлай вайрон қилишди. Шунинг учун бу жойга Хўрмах[108], деб ном берилди.</p>

⁴Исроил халқи Хўр тоғини тарк этиб, Эдом ерларини четлаб ўтиш учун Қизил денгизга[109] борадиган йўлдан кетди. Лекин халқ йўлда кетаётиб, яна сабрсизлик қилди.

⁵Улар минғирлаб Худодан ва Мусодан нолий бошладилар:— Нимага бизни Мисрдан олиб чиқдингизлар? Саҳрода ўлиб кетишимиз учунми?! Бу ерда на нон бор, на сув. Мана бу бўлмағур манна меъдамизга тегиб кетди–ку!

⁶Шу воқеадан кейин Эгамиз халқ орасига заҳарли илонларни жўнатди, илонлар Исроил халқининг кўпчилигини чақиб ўлдирди.

⁷Охири халқ Мусонинг олдига келиб:— Биз Эгамизга ҳам, сенга ҳам қарши гапириб гуноҳ қилдик, — деди, — Эгамизга илтижо қил, У бизнинг орамиздан илонларни даф қилсин.Мусо халқ учун Эгамизга илтижо қилди.

⁸Шунда Эгамиз Мусога деди:— Илон ясаб, уни ходага маҳкамлаб қўй. Илон чаққан одам ўшанга қараб тирик қолади.

⁹Мусо бронзадан илонни ясаб[110], уни ходага маҳкамлаб қўйди. Илон чаққан одам бронзадан ясалган илонга қараганда, ўлмасдан тирик қоларди.</p>

¹⁰Исроил халқи сафарини давом эттириб, Обўтда қароргоҳ қурди.

¹¹Сўнг улар Обўтдан ҳам кетиб Ивай–Аборимга қўнишди. Ивай–Аборим Мўаб юртининг шарқидаги саҳрода жойлашган эди.

¹²У ердан ҳам кетиб, Зарад сойлигида тўхташди.

¹³Сўнг яна йўлга чиқиб, Арнон сойлигининг шимолий қирғоғига — Амор юртининг чегарасига туташ бўлган саҳрога жойлашишди. Арнон сойлиги[111] Амор ва Мўаб юртларининг ўртасида чегара эди.

¹⁴Шу сабабдан “Эгамизнинг жангномаси” китобида[112] Суфа ерларидаги Воҳиб шаҳри ва сойликлар эсланади. Шунингдек, Арнон сойлиги

¹⁵ва Мўаб чегарасидаги Ор шаҳригача чўзилган дарёнинг ирмоқлари эсланади.

¹⁶Исроил халқи у ердан чиқиб, Бэр[113] деган жойдаги қудуққа йўл олди. Ўша қудуқ ёнида Эгамиз Мусога: “Халқни йиғ, Мен уларга сув бераман”, деди.

¹⁷Ўшанда Исроил халқи шу қўшиқни куйлади:“Тўлиб–тош, эй, қудуқ,Қудуқ ҳақида куйланг!

¹⁸Йўлбошчилар қазиганди бу қудуқни,Асилзодалар ковлаганди бу қудуқниСалтанат ҳассалари ила,Салтанат тамғалари ила.”Сўнг улар саҳродан Маттоно шаҳрига йўл олдилар.

¹⁹Маттонодан эса Наҳалиёлга, Наҳалиёлдан Бомўтга,

²⁰Бомўтдан Мўаб ерларидаги водийга боришди. Фисгах тоғ тизмаси[114] ёнидаги бу водийдан саҳронинг манзараси очиларди.</p>

²¹Кейин Исроил халқи Амор халқининг шоҳи Сихўнга шу гапни айтиш учун чопарлар жўнатди:

²²“Бизга юртингиз орқали ўтиб кетишга ижозат берсангиз. Биз экинзорларингизга, узумзорларингизга кирмаймиз, қудуқларингиз сувидан ичмаймиз. Сизнинг юртингиздан ўтиб кетгунча, фақат Шоҳ йўлидан[115] юрамиз.”

²³Лекин Сихўн Исроил халқига ўз юртидан ўтиб кетишга ижозат бермади. У жамики лашкарини йиғиб, саҳродаги Яхаз шаҳри ёнида Исроил халқига ҳужум қилди.

²⁴Жангда Исроил халқи Сихўнни мағлуб этди ва Арнон сойлигидан тортиб Явоқ дарёсигача[116] бўлган ҳамма ерларини эгаллаб олди. Лекин Оммон халқининг чегарасидан у ёғига ўтмади, чунки Оммон юртининг чегараси мустаҳкам эди.

²⁵Исроил халқи Амор халқининг ҳамма шаҳарларини, хусусан, Хашбон шаҳри[117] ва унинг атрофидаги қишлоқларни босиб олиб, ўша шаҳарларда ўрнашиб олди.

²⁶Хашбон шаҳри шоҳ Сихўннинг пойтахти эди. Сихўн Мўабнинг олдинги шоҳи билан жанг қилиб, унинг Арнон сойлигигача бўлган ҳамма ерларини босиб олган эди.

²⁷Шунинг учун достончилар айтишарди:“Хашбонга келинглар, қайта қуринглар уни,Мустаҳкам этинглар Сихўн шаҳрини.

²⁸Олов чиқиб кетди–ку Хашбон шаҳридан,Аланга чиқди шоҳ Сихўннинг шаҳридан.Ёнғин яксон қилди Мўабдаги Ор шаҳрини,Йўқ қилди Арнон қирлари шоҳларини.

²⁹Ҳолингга вой, эй, Мўаб халқи!Тамом бўлдингиз, Хамўш[118] ихлосмандлари!Хамўш қочқин қилди ўғилларингизни,Амор халқининг шоҳи Сихўнга асир қилдиСизнинг қиз–жувонларингизни.

³⁰Қириб ташладик биз уларни,Хашбондан Дибонга қадар йўқ қилдик ҳаммасини.Нўфахдан Мидавога қадар вайрон қилдик уларни.”

³¹Шундай қилиб, Исроил халқи Амор халқининг юртида ўрнашиб олди.

³²Мусо Язир шаҳрига айғоқчилар жўнатди. Исроил халқи Язир ва унинг атрофидаги қишлоқларни босиб олиб, у ерда истиқомат қилаётган Амор халқини ҳайдаб чиқарди.

³³Сўнг улар Башанга[119] йўл олишди. Башан шоҳи Ўг эса Исроил халқига қаршилик кўрсатиш учун жамики лашкарини Эдрей шаҳрига тортиб борди.

³⁴Шунда Эгамиз Мусога деди:— Қўрқма ундан, Мен Ўгни бутун юрти ва халқи билан бирга сенинг қўлингга бераман. Сен Ўгнинг бошига Хашбонда ҳукмронлик қилган Амор халқининг шоҳи Сихўннинг кунини соласан.

³⁵Исроил халқи Ўгни, унинг ўғилларини, бутун халқини битта қолдирмай қириб ташлади. Сўнг улар Ўгнинг юртини қўлга киритишди.