Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Саҳрода 22 Bible Online

Саҳрода 22 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Саҳрода 22

¹Исроил халқи йўлда давом этди. Мўаб текисликларига етиб келиб, Ерихо шаҳрининг рўпарасида — Иордан дарёсининг шарқида қароргоҳ қурди.

²Исроил халқи Амор халқини қандай аҳволга солгани ҳақидаги хабар Мўаб шоҳи Зиппур ўғли Болоққа ҳам етиб борган эди.

³Исроил халқи кўплигидан бутун Мўаб халқи қаттиқ ваҳимага тушганди.

⁴Мўаб оқсоқоллари Мидиён оқсоқолларига:— Ҳўкиз даладаги ўтларни еб битиргани сингари, анави оломон ҳам теварак–атрофимиздаги ҳамма нарсани еб битиради–ку! — деди. Ўша даврда Мўабда ҳукмронлик қилаётган Зиппур ўғли Болоқ,

⁵Бавўр ўғли Баломни чақирай, деб унинг олдига чопарлар жўнатди. Балом ўз она юрти, Фурот дарёси қирғоғидаги Патўр шаҳрида истиқомат қилар эди. Болоқ Баломга шундай деб даъват қилди:“Мисрдан чиққан бир халқ ер юзини босиб кетди. Энди эса улар шундоққина менинг биқинимда ўрнашиб олишди.

⁶Мен уларга бас кела олмайман. Сен келиб, ўша халқни мен учун лаънатла. Балки шунда мен Исроил халқини мағлуб қилиб, юртимдан қувиб чиқара оларман. Шуни биламанки, сен кимни дуо қилсанг, ўша дуо олади, кимни лаънатласанг, ўша лаънати бўлади.”

⁷Шундай қилиб, Мўаб ва Мидиён оқсоқоллари Баломнинг олдига кетар эканлар, унга тўланадиган лаънат ҳақини ҳам ўзлари билан олиб кетдилар. Улар Баломнинг ҳузурига келишгач, унга Болоқнинг гапларини айтишди.

⁸— Шу ерда тунаб қолинглар, — деди Балом оқсоқолларга. — Эгамизнинг берган жавобини мен эртага сизларга айтаман.Мўаб оқсоқоллари Баломникида қолишди.

⁹Худо Баломнинг олдига келиб, ундан:— Уйингдаги одамлар ким? — деб сўради.

¹⁰Балом Худога шундай жавоб берди:— Мўаб шоҳи Зиппур ўғли Болоқ менга қуйидагича хабар юборибди:

¹¹“Мисрдан чиққан бир халқ ер юзини босиб кетди, бу ёққа кел, ўша халқни мен учун лаънатла, балки ўшандагина мен у халққа зарба бериб, ўз юртимдан қувиб чиқара оларман.”

¹²— Улар билан борма! — деди Худо Баломга. — У халқни зинҳор лаънатлай кўрма, чунки у халққа Мен барака берганман.

¹³Балом эрталаб туриб:— Юртингизга қайтиб кетаверинглар, Эгамиз сизлар билан кетишимга ижозат бермади, — деди Болоқнинг аъёнларига.

¹⁴Мўаб аъёнлари Болоқ олдига қайтиб бориб: “Балом бизлар билан келишга рози бўлмади”, — дейишди.

¹⁵Болоқ эса олдингидан ҳам кўпроқ ва обрўлироқ аъёнларини юборди.

¹⁶Улар Баломнинг олдига келиб, шундай дейишди:— Зиппур ўғли Болоқ шундай демоқда: “Балом қандай қилиб бўлса ҳам ҳузуримга келсин,

¹⁷мен уни яхшилаб тақдирлайман, нима истаса муҳайё қиламан. Фақат келиб, ўша халқни мен учун лаънатласин.”

¹⁸Балом эса Болоқнинг аъёнларига шундай жавоб берди:— Болоқ менга саройидаги ҳамма олтину кумушини берса ҳам, мен Эгам Худонинг амридан четга чиқа олмайман. Ҳатто кичик масалада ҳам ўз ихтиёрим билан иш тута олмайман.

¹⁹Яхшиси, сизлар, олдингилар каби, бу кеча шу ерда тунаб қолинглар. Эгамиз яна нима дер экан, мен билай–чи.

²⁰Шу кеча Худо Балом олдига келиб, унга деди:— Агар бу одамлар сени ўзлари билан олиб кетгани келган бўлсалар, отлангин–у, улар билан бирга кет. Лекин сен фақат Менинг айтганимни қиласан.</p>

²¹Балом эрталаб турди. Эшагини эгарлаб, Мўаб аъёнлари билан бирга жўнади.

²²Балом кетганда, Худо қаттиқ ғазабланди. Эгамизнинг фариштаси Баломга қаршилик кўрсатиш учун унинг йўлини тўсиб олди. Балом эшагини миниб, ёнидаги иккита хизматкори билан йўлда кетаётган эди.

²³Бирданига эшак йўл устида қилич яланғочлаб турган Эгамизнинг фариштасини кўриб қолди–да, йўлидан бурилиб, дала ичига кириб кетди. Балом эса эшакни йўлга солиш учун савалай бошлади.

²⁴Эгамизнинг фариштаси энди узумзорлар орасидан ўтган тор сўқмоқда туриб олди. Йўлнинг иккала томони ҳам девор эди.

²⁵Эшак Эгамизнинг фариштасини кўрди–ю, деворга қапишиб, Баломнинг оёғини қисиб қўйди. Балом яна эшакни ура бошлади.

²⁶Эгамизнинг фариштаси яна олдинга ўтиб, тор жойга туриб олди. Энди эшак ўнгга ҳам, чапга ҳам бурилиб кета олмас эди.

²⁷Эшак Эгамизнинг фариштасини кўргач, ётиб олди. Балом эса бундан қаттиқ ғазабланиб, эшакни таёғи билан савалай бошлади.

²⁸Шу пайт Эгамизнинг қудрати билан эшак тилга кириб:— Мен сенга нима қилдим? Нимага сен мени уч марта урдинг? — деди Баломга.

²⁹— Сен мени аҳмоқ қилдинг! — деб дўқ қилди Балом. — Агар қўлимда қиличим бўлганда эди, сени ҳозироқ чопиб ташлаган бўлар эдим.

³⁰— Ахир, сен мени илгаридан миниб юрасан–ку! Мен сенинг ўша–ўша эшагингман. Олдин ҳам шунақа қилиқ қилганмидим?! — деди эшак.— Йўқ, — деди Балом.

³¹Шу он Эгамиз Баломнинг кўзини очиб юборган эди, у йўлда турган Эгамизнинг фариштасини кўриб қолди. Фаришта қўлида қиличини яланғочлаб турарди. Балом ерга мук тушди.

³²Эгамизнинг фариштаси Баломга деди:— Нимага сен эшагингни уч марта урдинг? Тутган йўлинг Менинг назаримда эгри бўлгани учун, Мен сенга қаршилик кўрсатиш мақсадида келдим.

³³Эшагинг эса мени кўрди–ю, уч марта ўзини четга олиб қочди. Агар у менинг олдимдан бурилиб кетмаганда эди, Мен сени ўлдириб, эшагингни тирик қолдирган бўлардим.

³⁴— Гуноҳ қилдим, — деди Балом Эгамизнинг фариштасига. — Сен йўлимни тўсиб турганингни билмабман. Агар мен сенинг назарингда номаъқул иш қилаётган бўлсам, уйимга қайтиб кетаман.

³⁵— Шу одамлар билан бирга боравер. Лекин сен фақат Мен айтган гапларимни гапирасан, — деди Эгамизнинг фариштаси.Шундай қилиб, Балом Болоқнинг аъёнлари билан бирга кетаверди.</p>

³⁶Болоқ Баломнинг келаётганини эшитди–ю, уни кутиб олиш учун Ир шаҳрига[120] етиб келди. Бу шаҳар Арнон сойлиги бўйида, Мўаб юртининг чегарасида жойлашган эди.

³⁷Болоқ Баломга деди:— Мен сенинг олдингга бундан олдин ҳам одамларимни юборган эдим–ку! Нимага ўшанда кела қолмадинг? Ё мени, етарли даражада тақдирлай олмайди, деб ўйладингми?

³⁸— Мана, энди келдим олдингга, — деди Балом. — Худо оғзимга солган сўзлардан бўлак мен нима ҳам айта олар эдим?!

³⁹Балом Болоқ билан бирга кетди. Улар Хират–Хузўт шаҳрига келишди.

⁴⁰Болоқ мол ва қўйлар сўйиб, қурбонлик қилди. Баломга ва унга ҳамроҳ бўлиб келган аъёнларга ҳам қурбонликдан улашди.</p>

⁴¹Болоқ кейинги куни эрталаб Баломни Бомўт–Баал[121] тепалигига олиб чиқди. Балом у ердан туриб Исроил халқининг бир қисмини кўрди.