Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Марк 12 Bible Online

Марк 12 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Марк 12

¹Исо халққа масаллар орқали сўзлай бошлади:“Бир одам узумзор барпо қилибди. Атроф–теварагини девор билан ўраб, узум сиқадиган чуқур қазибди, кузатув минорасини қурибди. Кейин узумзорни боғбонларга ижарага бериб, ўзи сафарга кетибди.

²Йиғим–терим мавсумида, узумзор ҳосилидан тегишли улушини олиш учун ўша одам хизматкорини боғбонлар олдига юборибди.

³Боғбонлар эса уни тутиб олишибди, калтаклаб, қуп–қуруқ қайтариб юборишибди.

⁴Узумзор эгаси яна бошқа бир хизматкорини уларнинг олдига юборибди. Улар бунисини ҳам бошига уриб, ҳақорат қилибдилар.

⁵Яна бошқасини йўллабди, унисини эса ўлдиришибди. У яна хизматкорларини юбораверибди, аммо боғбонлар уларнинг баъзиларини уриб, баъзиларини ўлдиришибди.

⁶Узумзор эгасининг энди биргина одами қолибди, у ҳам бўлса, севикли ўғли экан. У: “Ўғлимни ҳурмат этарлар”, — деб, боғбонлар олдига уни юборибди.

⁷Лекин улар бир–бирига:— Бу меросхўр–ку! Уни ўлдирайлик, шунда мерос бизга қолади, — дейишибди.

⁸Ўғлини ушлаб, ўлдириб, жасадини узумзордан чиқариб ташлашибди.

⁹Хўш, сизнингча, энди узумзор эгаси нима қилар экан? У келиб боғбонларни ўлдиради, узумзорни эса бошқаларга ижарага беради.

¹⁰Наҳотки сизлар Муқаддас Битиклардаги ушбу сўзларни ҳеч ўқимаган бўлсангиз:“Бинокорлар рад этган тошБинонинг тамал тоши бўлди.

¹¹Бу Эгамизнинг қилган ишидир,Кўз олдимиздаги ажойиботдир.”

¹²Исо айтган бу масал яҳудий йўлбошчиларга қарши қаратилган эди. Улар буни англаб етдилар–у, Исони қўлга олмоқчи бўлдилар. Аммо халқдан қўрққанлари учун Унга қўл теккизмай кетиб қолдилар.

¹³Исони тилидан илинтириш учун Унинг олдига фарзийлардан ва Ҳирод тарафдорларидан баъзиларини юбордилар.

¹⁴Улар келиб дедилар:— Устоз, одил эканингизни биламиз. Сиз бирор кишига хушомадгўйлик қилмайсиз. Одамларга юз–хотир қилмасдан, Худонинг йўлини тўғри ўргатасиз. Айтинг–чи, Қайсарга солиқ тўлашимиз тўғрими ёки йўқми? Биз солиқ тўлайликми ёки тўламайликми?

¹⁵Исо уларнинг иккиюзламачилигини билар эди.— Нима, Мени синаб кўрмоқчимисизлар? Менга бир кумуш танга олиб келинглар, бир кўрайин, — деди.

¹⁶Улар олиб келгач, Исо сўради:— Бу сурат ва ёзув кимники?— Қайсарники, — деди улар.

¹⁷Исо уларга:— Қайсарнинг ҳақини Қайсарга, Худонинг ҳақини Худога беринглар, — деди.Буни эшитганлар ҳайратда қолдилар.

¹⁸Саддуқийлар ўликларнинг тирилишини инкор этардилар. Уларнинг баъзилари Исонинг олдига келиб, халқ олдида Унга шундай савол бердилар:

¹⁹— Устоз! Мусо бизга шундай ёзиб қолдирган: “Агар бировнинг акаси фарзанд кўрмай ўтиб кетса, укаси акасининг хотинига уйланиб, акаси учун фарзандни дунёга келтирсин.”

²⁰Етти ака–ука бўлган экан. Биринчиси уйланибди, сўнг насл қолдирмай ўлиб кетибди.

²¹Иккинчиси ҳам ўша хотинни олиб, фарзанд кўрмай оламдан ўтибди. Учинчиси ҳам шу кўйга тушибди.

²²Шунингдек, ака–укаларнинг еттови ҳам фарзанд кўрмай оламдан ўтибди. Охирида хотин ҳам қазо қилибди.

²³Айтинг–чи, Худо одамларни тирилтирганда хотин қайси бирининг хотини ҳисобланади? Еттови ҳам унга уйланган эдилар–ку!

²⁴Исо уларга шундай жавоб берди:— Сизлар Муқаддас Битикларни ҳам, Худонинг қудратини ҳам билмайсизлар, ана шу сабабдан адашяпсизлар.

²⁵Ўликлар тирилганда уйланмайдилар, эрга ҳам тегмайдилар, балки бамисоли осмондаги фаришталардай бўладилар.

²⁶Ўликларнинг тирилиши ҳақидаги масалага келсак: наҳотки сизлар ҳеч қачон Мусонинг китобини ўқимаган бўлсангизлар?! Ёнаётган бута тўғрисидаги парчада Худо Мусога: “Мен Иброҳим, Исҳоқ ва Ёқубнинг Худосиман”, — деган–ку!

²⁷Ахир, Худо ўликларнинг эмас, тирикларнинг Худосидир. Сизлар ниҳоятда адашяпсизлар.

²⁸Таврот тафсирчиларидан бири уларнинг мунозара қилаётганини эшитиб, Исонинг уларга яхши жавоб бериб турганини кўрди. У Исонинг олдига келиб:— Амрларнинг энг муҳими қайси бири? — деб сўради.

²⁹Исо унга жавоб бериб деди:— Энг муҳим амр шудир: “Эй Исроил, қулоқ сол! Эгамиз Худойимиздир, Эгамиз танҳодир.

³⁰Эгангиз Худони бутун қалбингиз билан, жону дилингиз билан, бутун онгингиз билан, кучингиз борича севинг.”

³¹Энг муҳим амрлардан иккинчиси: “Ўзгани ўзингизни севгандай севинг.” Булардан буюкроқ амр йўқ.

³²— Яхши гапирдингиз, Устоз, — деди тафсирчи Исога. — Худо танҳодир, Ундан бошқа Худо йўқ, деб тўғри айтдингиз.

³³Уни бутун қалбимиз, бутун идрокимиз, кучимиз борича севишимиз керак. Ўзгани ҳам ўзимизни севгандай севишимиз керак. Бу — куйдириладиган ва бошқа қурбонликлар келтиришдан аълороқдир.

³⁴Исо унинг оқилона жавоб берганини кўриб:— Сен Худонинг Шоҳлигидан узоқда эмассан, — деди.Шундан кейин ҳеч ким Исога савол беришга журъат этмади.

³⁵Исо Маъбадда таълим бераётиб, шундай савол берди:— Қандай қилиб Таврот тафсирчилари МасиҳниДовуднинг ўғли дейдилар?

³⁶Довуднинг ўзи Муқаддас Руҳ илҳоми билан деганки:“Эгамиз айтмоқда Раббимга:Душманларингни оёқларинг остига йиқитмагунимча,Сен Менинг ўнг томонимда ўтириб тургин.”

³⁷Демак, Довуднинг ўзи Масиҳни Раббим деб атаган бўлса, қандай қилиб Масиҳ Довуднинг ўғли бўлади?!Бир талай оломон Исони иштиёқ билан тинглар эди.

³⁸Исо халққа насиҳат қилиб, яна шундай деди:— Таврот тафсирчиларидан эҳтиёт бўлинглар! Улар узун кийимлар кийишни яхши кўрадилар, бозорларда одамлар уларга салом беришларини,

³⁹синагогаларда яхши жойларда ўтиришни, зиёфатларда тўрда ўтиришни ёқтирадилар.

⁴⁰Аммо бева аёлларнинг уй–жойларини тортиб оладилар, хўжа кўрсинга узоқ дуо ўқийдилар. Бундай одамлар оғирроқ жазога дучор бўладилар.

⁴¹Исо Маъбад хазинаси қаршисида ўтириб, эҳсон қутисига пул солаётган одамларни кузатиб турди. Кўп бойлар анчагина пул ташладилар.

⁴²Бир камбағал бева аёл ҳам келиб, қиймати бир тийинга тўғри келадиган икки чақа ташлади.

⁴³Шунда Исо шогирдларини ёнига чақириб деди:— Сизларга чинини айтайин, бу камбағал бева аёл хазинага пул ташлаганларнинг ҳаммасидан ҳам кўпроқ ташлади.

⁴⁴Чунки бойларнинг ҳаммаси ўзларининг ортиқча пулларидан эҳсон қилдилар. Бу аёл эса камбағаллигига қарамасдан, ўзининг бор-йўғини, рўзғорига ишлатиладиган ҳамма пулини ташлади.