Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Лука 6 Bible Online

Лука 6 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Лука 6

¹Шаббат кунларининг бирида Исо буғдойзордан ўтиб кетаётган эди. Унинг шогирдлари бошоқлардан узиб олиб, кафтларида уқалаб, донларини еяётган эдилар.

²Баъзи фарзийлар эса уларга деди:— Нега сизлар Шаббат куни қонунга хилоф иш қиляпсизлар?

³Исо уларга шундай жавоб берди:— Довуд ҳамроҳлари билан оч қолганда нималар қилганини наҳотки сизлар ҳеч ўқимаган бўлсангиз?!

⁴У Худонинг уйига кириб, муқаддас нонларни еган. Ҳатто ҳамроҳларига ҳам берган. Қонунга мувофиқ эса бундай нонларни фақат руҳонийлар ейишга ҳақли эдилар–ку!

⁵Исо яна деди:— Инсон Ўғли Шаббат кунининг ҳам Ҳокимидир.

⁶Бошқа Шаббат куни Исо синагогага кириб таълим берди. У ерда ўнг қўли қуриб қолган бир одам бор эди.

⁷Таврот тафсирчилари билан фарзийлар Исони айблаш учун бирон сабаб топиш мақсадида: “Исо Шаббат куни ҳам бу одамга шифо берармикан”, деб Уни кузатиб турардилар.

⁸Исо уларнинг бу ниятини била туриб, қўли шол одамга:— Ўрнингдан туриб олдинга чиқ! — деб буюрди. У олдинга чиқди.

⁹Исо йиғилганларга деди:— Сизларга бир саволим бор. Қонунга мувофиқ Шаббат куни яхшилик қилиш керакми ёки ёмонликми? Жонни халос қилиш керакми ёки нобуд қилишми?

¹⁰Исо уларнинг ҳаммасига назар ташлаб чиқди–да, у одамга:— Қўлингни узат! — деди.У одам қўлини узатиши биланоқ қўли соппа–соғ бўлиб қолди.

¹¹Тафсирчилар билан фарзийлар ғазабдан жазаваси тутиб, Исони нима қилсак экан, деб муҳокама қила бошладилар.

¹²Ўша кунларнинг бирида Исо ибодат қилгани тоққа чиқди. У тун бўйи Худога ибодат қилди.

¹³Тонг отгач, шогирдларини ёнига чақирди ва ораларидан қуйидаги ўн иккитасини танлаб олиб, уларга ҳаворийлар деб ном берди:

¹⁴Шимўн (Исо унга Бутрус деб исм берди), унинг укаси Идрис, Ёқуб, Юҳанно, Филип, Бартоломей,

¹⁵Матто, Тўма, Алфей ўғли Ёқуб, ватанпарвар деб ном олган Шимўн,

¹⁶Ёқуб ўғли Яҳудо ва кейинчалик хиёнат қилган Яҳудо Ишқариёт.

¹⁷Шундан сўнг Исо улар билан бирга пастга тушиб, текис жойда тўхтади. Бу ерда Унинг кўплаб шогирдлари, шунингдек, бутун Яҳудиядан, Қуддусдан, Тир ва Сидон соҳилларидан келган бир талай оломон бор эди.

¹⁸Улар Исони тинглагани ва хасталикларидан фориғ бўлгани келган эдилар. Ёвуз руҳлардан азоб чекаётган одамлар ҳам шифо топдилар.

¹⁹Ҳамма одамлар қўлларини Исога теккизишга уринарди, чунки Ундан бир куч чиқиб, ҳаммага шифо берарди.

²⁰Исо шогирдларига қараб, деди:“Эй камбағаллар, сизлар бахтлисиз!Худонинг Шоҳлиги сизларникидир.

²¹Эй ҳозир оч бўлганлар, бахтлисиз!Сизлар тўқ бўласизлар.Эй йиғлаётганлар, бахтлисиз!Сизлар қувониб куласизлар.

²²Инсон Ўғлига ён босганингиз учунОдамлар сиздан нафратланганларида,Жамиятдан қувиб, ҳақоратлаганларида,Исмингизни қоралаганларида,Сизлар барибир бахтлисизлар!

²³Шундай кунлар келганда қувонинг, шодликдан сакранг. Сизларни осмонда буюк мукофот кутмоқда. Ахир, сизларга озор етказаётган одамларнинг ота–боболари ҳам пайғамбарларга шундай қилганлар.

²⁴Эй бойлар, ҳолингизга вой!Сизлар роҳатингизни кўриб бўлдингизлар.

²⁵Эй қорни тўқлар, ҳолингизга вой!Сизлар оч қоласизлар.Эй кулаётганлар, ҳолингизга вой!Сизлар аза тутиб, фарёд қиласизлар.

²⁶Барча одамлар сизни мақтаганда ҳолингизга вой.Ахир, уларнинг ота–боболариСохта пайғамбарларни ҳам худди шундай мақтаганлар.”

²⁷“Эй мени тинглаётганлар, сизларга айтяпман: душманларингизни севинглар, сиздан нафратланганларга яхшилик қилинглар.

²⁸Сизларга лаънат айтганларни дуо қилинглар. Сизга озор берганлар учун ибодат қилинглар.

²⁹Бир чаккангизга урсалар, иккинчисини ҳам тутинг. Агар кимдир тўнингизни тортиб олса, кўйлагингизни ҳам ечиб беринг.

³⁰Сиздан сўраганларнинг ҳаммасига беринг. Агар кимдир нарсангизни тортиб олса, “Қайтариб бер”, деб талаб қилманг.

³¹Одамлар сизларга нима қилишларини истасангизлар, сиз ҳам уларга ўшани қилинглар.

³²Агар сизни севганларнигина яхши кўрсангиз, қандай савоб қилган бўласизлар?! Ҳатто гуноҳкорлар ҳам ўзларини севганларни яхши кўрадилар.

³³Агар ўзингизга яхшилик қилганларгагина яхшилик қилсангиз, қандай савоб қилган бўласиз?! Ҳатто гуноҳкорлар ҳам худди шундай қиладилар.

³⁴Агар сиз қайтариб олишга умид қилиб қарз берсангиз, қандай савоб қилган бўласиз?! Ҳатто гуноҳкорлар ҳам қанча қарзлари бўлса, ҳаммасини қайтариб олиш мақсадида гуноҳкорларга қарз берадилар.

³⁵Лекин сиз душманларингизни севинг, уларга яхшилик қилинг, қайтариб беришини ўйламай, қарз беринг. Шунда буюк мукофот олиб, Худойи Таолонинг фарзандлари бўласизлар. Ахир, Унинг Ўзи ҳам ношукурларга ва фосиқларга меҳрибон–ку!

³⁶Отангиз раҳмдил бўлгани каби, сизлар ҳам раҳмдил бўлинглар.”

³⁷“Бошқаларни ҳукм қилманг, шунда Худо ҳам сизларни ҳукм қилмайди. Бошқаларни айбламанг, шунда Худо ҳам сизни айбламайди. Бошқаларни кечиринг, шунда Худо сизни кечиради.

³⁸Бошқаларга беринг, Худо ҳам сизларга беради, мўл–кўл қилиб беради, босиб, силкитиб тўлдирилган, тошиб–тўкилган ўлчов билан қўйнингизни тўлдиради. Сизлар қандай ўлчов билан ўлчасангизлар, Худо ҳам сизларга худди шундай ўлчов билан ўлчаб беради.”

³⁹Исо уларга қуйидаги матални ҳам айтиб берди: “Кўр одам кўрни етаклаб юра оладими?! Иккаласи ҳам чуқурга қулаб тушади–ку!

⁴⁰Шогирд устозидан устун бўлмас. Аммо мукаммал билим эгаллаган шогирд устозидай бўлар.

⁴¹Нима учун сен биродарингнинг кўзидаги зирапчани кўрасан–у, ўз кўзингдаги ходани сезмайсан?

⁴²Кўзингдаги ходани кўрмай туриб қандай қилиб биродарингга: “Кел, кўзингдаги зирапчани олиб ташлай”, деб айтасан? Ҳой, иккиюзламачи! Олдин кўзингдаги ходани чиқариб ол, шунда кўзинг тиниқ кўради ва биродарингнинг кўзидан зирапчани чиқара оласан.”

⁴³“Яхши дарахт ёмон мева бермас, ёмон дарахт эса яхши мева бермас.

⁴⁴Ҳар бир дарахтнинг қандайлиги ўз мевасидан билинади. Тиканзордан анжир терилмайди, бутазордан узум узилмайди.

⁴⁵Яхши одам юрагининг эзгулик хазинасидан яхшилик чиқаради, ёмон одам юрагининг ёмонлик хазинасидан ёмонлик чиқаради. Одамнинг дили нимага тўлиб–тошса, ўша тилига чиқади.”

⁴⁶“Нега сизлар Мени “Ё Раббий, ё Раббий!” деб чақирасиз–у, аммо айтганларимни қилмайсизлар?

⁴⁷Менинг олдимга келган ва сўзларимни эшитиб, уларга риоя қилган одам кимга ўхшашини биласизларми?

⁴⁸Уй қураётганда, чуқур ҳандақ қазиб, тош устига пойдевор ўрнатган кишига ўхшайди у. Сел тошиб, ўша уйни сув босади, лекин уйни қўзғата олмайди. Чунки уй маҳкам ўрнатилган.

⁴⁹Аммо Менинг сўзларимни тинглаб, уларга риоя қилмайдиган одам уйни тупроқ устига, пойдеворсиз қурган кишига ўхшайди. Уйни сув босганда, уй ўша заҳоти қулаб тушади. Уй бутунлай вайрон бўлади.”