Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 Шоҳлар 1 28 Bible Online

Шоҳлар 1 28 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб, 2013 bible

Шоҳлар 1 28

¹Ўша кунларда Филистлар Исроил лашкари билан уруш қилмоқчи бўлиб, лашкарларини тўплашди. Охиш Довудга:— Билиб қўй, сен одамларинг билан албатта мен томонда жанг қиласизлар, — деб таъкидлади.

²— Ўшанда сиз мен, қулингизнинг нималар қилишимни кўрасиз, — деди Довуд.— Яхши, — деди Охиш, — сен доимо менинг шахсий қўриқчим бўлиб қоласан.</p>

³Шомуил оламдан ўтганда, бутун Исроил халқи унга аза тутган ва уни ўз шаҳри Рамага дафн қилишган эди. Шоул эса арвоҳ чақирувчиларни ва фолбинларни юртдан йўқотиб юборган эди.

⁴Шу орада Филистлар тўпланиб, Шунам шаҳрига бориб қароргоҳ қуришди. Шоул ҳам жамики Исроил қўшинини йиғиб, Гилбова тоғида[127] қароргоҳ қурди.

⁵Шоул Филистлар қўшинини кўрдию, қаттиқ қўрқиб кетди, уни ваҳима босди.

⁶Шоул “Нима қилай?” деб Эгамизнинг хоҳиш–иродасини билмоқчи бўлган эди, У Шоулга на тушида, на руҳонийлар[128] ва на пайғамбарлар орқали жавоб берди.

⁷Шундан кейин Шоул аъёнларига:— Менга бирорта арвоҳ чақирадиган аёлни топиб келинглар, унинг олдига бориб маслаҳат солайин, — деб фармон берди.— Эн–Дўрда[129] бир арвоҳ чақирадиган аёл бор, — деди аъёнлар.

⁸Шоул бошқача кийимлар кийиб, қиёфасини ўзгартирди ва икки кишини эргаштириб, кеч кирганда, ўша аёлникига борди.— Илтимос қиламан, мен учун руҳларга маслаҳат сол, сенга кимнинг номини айтсам, ўша одамни чақириб бер, — деди.

⁹Аёл шоҳга шундай жавоб берди:— Шоул нималар қилганини, арвоҳ чақирадиганларни ва фолбинларни юртдан йўқотиб юборганини биласан–ку. Шундай экан, нимага мени нобуд қилмоқ учун тузоқ қўйяпсан?

¹⁰— Худо ҳақи, бундан сенга заррача ёмонлик келмайди, — деб онт ичди Шоул.

¹¹Шундан сўнг аёл:— Сенга кимни чақириб берайин? — деб сўради.— Менга Шомуилни чақириб бер! — деди Шоул.

¹²Аёл Шомуилни кўргач, қаттиқ бақириб юборди:— Сиз шоҳ Шоулсиз–ку! Нега мени алдадингиз?

¹³— Қўрқма! — деди шоҳ аёлга, — нимани кўряпсан?— Ер остидан[130] чиқаётган бир арвоҳни кўряпман, — деб жавоб берди аёл.

¹⁴— Нимага ўхшайди? — сўради Шоул.— Ридо кийган кексароқ одам юқорига чиқяпти, — деди аёл. Шу заҳоти Шоул билдики, у одам Шомуил. Мук тушиб унга таъзим қилди.

¹⁵— Нимага мени чақириб безовта қилдинг? — сўради Шомуил.— Мен жуда қийналиб кетдим, — деди Шоул. — Филистлар менга ҳужум қилишмоқчи. Худо эса мени тарк этди. Менга на пайғамбарлар орқали, на тушимда жавоб беряпти. Энди нима қилай, айтинг, шунга сизни чақирган эдим.

¹⁶— Эгамиз сени тарк этиб, сенга душман бўлган экан, энди нимага мендан сўраяпсан? — деди Шомуил.

¹⁷— Эгамиз мен орқали айтганини қилди. Шоҳликни сенинг қўлингдан тортиб олиб, Довудга берди.

¹⁸Чунки сен Эгамизнинг амрига итоат этмадинг, Унинг алангаланган ғазабини сен Омолек халқига сочмадинг. Ана шунинг учун Эгамиз бугун шу кунларни бошингга соляпти.

¹⁹У сени ҳам, Исроил халқини ҳам Филистлар қўлига беради. Эртага сен ва ўғилларинг менинг ёнимда бўласизлар[131]. Эгамиз бутун Исроил қўшинини ҳам Филистлар қўлига топширади.

²⁰Шоул бирдан муккаси билан ерга тушди. Шомуилнинг гапларидан қаттиқ қўрқиб кетди, силласи қуриди. У бир кеча–кундуз туз тотмаган эди.

²¹Аёл Шоулга яқинлашди–да, унинг қаттиқ қўрқиб кетганини кўриб шундай деди:— Бу чўрингиз ҳам сизнинг гапларингизни эшитди, жонимни хатарга қўйиб бўлса–да, истагингизни бажо келтирдим.

²²Энди бу чўрингизнинг гапларини эшитинг. Олдингизга озгина нон–пон қўяман, ейсиз. Ҳали йўл юрасиз, нон–пон еб олсангиз, дармон бўлади.

²³— Емайман! — деб рад этди Шоул.Лекин аъёнлари ҳам, аёл ҳам уни кўндиришга кўп ҳаракат қилишди. Охири, Шоул уларнинг айтганини қилишга рози бўлди. Ётган еридан туриб, тўшакка ўтирди.

²⁴Аёлнинг уйида боқувдаги бир бузоғи бор эди. Аёл уни тезда сўйди. Ун олди–да, хамир қориб, хамиртурушсиз нон ёпди.

²⁵Таомларни Шоул билан аъёнлари олдига қўйди. Улар еб–ичиб, ўша куни тунда туриб жўнаб кетишди.